งี้เลยเหรอ เธอจ๋า ว่าซื่อซื่อ
ต้องแม่สื่อ คือหวัง เสริมสั่งสวม
ไยต้องเอาคนกลางมาวางรวม
คนที่อ่วมคือพี่..หนีไม่พ้น
เอ่ยบอกเอง ไม่ออก บอกว่า รัก
คำน้อยนัก ไม่บอก ออกฉงน
เอ่ยฝากเขา เขาบอกเอง ไม่เกรงตน
จะหมองหม่น..แม่สื่อ คือตัวการ
ฝากปลาย่างกับแมวแห้วมามาก
แมวไม่อยากได้ไง..ในอาหาร
จะให้อดเฝ้าคอย หงอยซมซาน
แมวไหนทาน ทนได้..เชื่อไหมคุณ ?
บอกมาเถิดคำใด อยากให้รู้
ยังคอยอยู่คู่หวังโลกยังหมุน
ให้เสียดายรางวัลอันการุณ
ตักนอนหนุน..อยากได้..หมายคนเดียว.
ต้องแม่สื่อ คือหวัง เสริมสั่งสวม
ไยต้องเอาคนกลางมาวางรวม
คนที่อ่วมคือพี่..หนีไม่พ้น
เอ่ยบอกเอง ไม่ออก บอกว่า รัก
คำน้อยนัก ไม่บอก ออกฉงน
เอ่ยฝากเขา เขาบอกเอง ไม่เกรงตน
จะหมองหม่น..แม่สื่อ คือตัวการ
ฝากปลาย่างกับแมวแห้วมามาก
แมวไม่อยากได้ไง..ในอาหาร
จะให้อดเฝ้าคอย หงอยซมซาน
แมวไหนทาน ทนได้..เชื่อไหมคุณ ?
บอกมาเถิดคำใด อยากให้รู้
ยังคอยอยู่คู่หวังโลกยังหมุน
ให้เสียดายรางวัลอันการุณ
ตักนอนหนุน..อยากได้..หมายคนเดียว.
"บ้านริมโขง"
ยังไม่ได้ รับปาก จักสื่อให้
พี่พูดไป ทำน้อง ต้องหวาดเสียว
ยังลังเล โอ๊ย..ใจ ไหวหวั่นเชียว
พี่จะเกี้ยว ใครแน่ กลัวแพ้ทาง
ยังไม่ทัน ตั้งตัว ก็กลัวแล้ว
มองเห็นแวว พี่ชาย คลับคล้ายอ้าง
ยอมเป็นแมว จ้องปลา-ย่างมาวาง
พี่หมายใคร เคียงข้าง อย่างแท้จริง
ยังไม่ทัน รับปาก ลำบากนัก
จะบอกรัก แทนใคร ให้เกรงกริ่ง
กลัวลูกศร ย้อนรอย คนคอยอิง
จะอยู่นิ่ง ก็กระไร...คงไม่ดี
พี่" Music" สุ ว่า อย่าเลยนะ
เดี๋ยวเขาผละ ใจสอง จะหมองศรี
พี่ริมโขง "เจ้าชู้" อยู่ในที
คงไม่มี รักแท้ ให้แก่ใคร....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
