คิดอย่างไร ไม่ออก ก็บอกบ้า
ตัวของข้า เป็นใคร ให้เฉลย
บ้าแบบนี้ ที่ใจ ยังไม่เคย
ใคร่ขอเอย จากใจ ใยไม่จำ
เปรียบตัวข้า ครานี้ มีแต่เฉย
เยื่อใยเลย ไม่เห็น เช่นงามขำ
นับจากนี้ ไม่มี สิ่งใดทำ
เพราะชอกช้ำ กล่ำกลื่น ฝืนไม่มี
จะมีใคร ไหนอื่น ที่คอยเจ้า
มีแต่เรา เดียวดาย กายสดสี
จะแต่งไป อย่างไร คงไม่ดี
นอกจากหนี้ ให้พ้น คนหลอกลวง
~ploy pim~

ปล.ขออนุญาตคลายเครียดสักครั้งนะคะ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า