เพราะกลัวหรอก เขาว่า ทำหุนหัน
แต่ว่านี้ เพื่อนหรือใคร เขาทำกัน
รักทุกวัน แอบยิ้ม แอบส่งตา
เธอนั้นหนา กับเขา เพื่อนคนนั้น
จำปวดครั้น คิดนึก รำพึงหา
เรายกเขา ให้เพื่อนแล้ว โอ้แก้วตา
มานั่งลา กลับเมืองไทย ด้วยช้ำใจ
ไปเมืองจีน แล้วทำ ให้หวนคิด
เคยมีมิตร ติดความ ช้ำหนักหนา
เคยแอบชอบ มองดูเนตร เขาทุกครา
ต้องคลาดคลา ไม่ยอมเสีย เพื่อนรักกัน
เอ่ยคำลา แล้วกลับไป ซบตักแม่
ไม่จอแจ เรียกร้อง หรือสุขสันต์
แม้เจอหน้า เพื่อนยิ้ม เหมือนประชัน
เราอาสัญ แสนตรอม ทุกข์ชีวี
ปล.อืม งง ตัว เอง จัง เลย ค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
