๒..๘..๒๕๕๔
ถึงเธอ.....อันเป็นที่รัก
เขียนถึงคน.คุ้นเคย.แบบเผยรัก
อยากเว้นวรรค.ไว้นิด.จะผิดไหม?
ตั้งแต่เรา.คบกัน.เหมือนฝันไป
มีเยื่อใย.อบอุ่น..(ไม่ลุ้นเลย)
ทั้งพ่อแม่.แคร์เจ้า.ว่าเข้าท่า
พยักหน้า.คงได้.ยกให้เฉย
เจอเช้า-เย็น.เป็นบุญ.จนคุ้นเคย
แค่พูดเปรย.สิ่งใด.เอาใจ.ทำ
มีตักเตือน.สอนสั่ง.ดั่งกับแม่
มีอ้อแอ้.ออดอ้อน.ซ่อนให้ขำ
มีนวดเฟ้น.เส้น.ข้อ.หมอประจำ
มีลำนำ.อ่านกลอน.ทุกตอนเย็น
มันซ้ำซ้ำ.พร่ำเพื่อ.น่าเบื่อแล้ว
อยากคลาดแคล้ว.ลับตา.มาไม่เห็น
โทรฯไม่รับ.กลบเกลื่อน.เหมือนเพื่อนเป็น
น้ำตากระเซ็น.โหยหา.สักนาที
มาห่างกัน.สักพัก.ที่รักจ๋า
สร้างปัญหา.แชเชือน.แล้วเบือนหนี
อยากมีลุ้น.มีล่อ.มีพอดี
หรืออาจมี.เลิกลา...ก็น่าลอง..นะ..นะ
จาก...คนเดิม.ถูกเติมเต็ม.....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
