.jpg)
อันคานทองแสนโอฬาร..สำราญนัก
...ไม่มีปลักให้หลงบ่วงห้วงเสน่หา
...ไม่มีใครรำพี้รำพันจำนรรจา
...ก็เสวนาสนุกล้น..กับ....ตนเอง
......ทั้งแก้วแหวนเงินทอง..ก็กองเหลือ
...พอยามเบื่ออรชรลงนอนเขลง
...มิต้องมีเหล่าหล่อล้ำให้ยำเกรง
...เพียงเชลง...เริงรุก.....ก็สุขใจ
.................
................................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
