คราวสันต์ฉันนอนสะท้อนอก
น้ำตาตกพร่ำเพรียกจนเปียกหมอน
ขวัญผวาบ้าคลั่งถึงบังอร
จิตร้าวรอนนอนซมระบมทรวง
อยากให้ฝันถึงน้องประคองข้าง
หอมนวลปรางเชยชิดสนิทห้วง
เมฆทะมึนตั้งเค้ายามเจ้าควง
กอดพุ่มพวงฝนพรำชื่นฉ่ำจินต์
จึงรู้ว่าฝันไปใจทอดถอน
สุดอาวรณ์อาลัยให้ถวิล
แม้เปียกปอนเพียงใดไม่ยลยิน
ขอยุพินเข้าฝันทุกวันคืน ( ซ่าทู๊...)
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
