ลมโชยแผ่ว แว่วเสียง เพรียงเพียงหา
สุดสวาด วาดฝัน ร่วมกันมา
เหตุใดฟ้า พรากพา เธอลาลับ
อนิจา เพียงคิด ชีวิตท้อ
เฝ้าตัดพ้อ ร้องขอ รอเธอกลับ
ยืนเดียวดาย สายแสงจันทร์ ทอทาบทับ
เงายึดจับ มองเห็น เป็นภาพลักษณ์
ภาพคืนย้อน ตอนเรา เคล้าหรรษา
ช่วงเวลา หอมกรุ่น เธอหนุนตัก
พะเน้าพะนอ อ้อล้อ ร้อยเลศนัก
ยืนชะงัก จมปลัก ภาพรักนีิ้
คิดโหยหา น้ำตา เริ่มรินไหล
เจ็บจี๊ดใจ ในคืนหนาว ดาวลิบรี่
ย้อนเงารัก เศร้าหนัก นักภาพนี้
ฟ้ายำยี พรากเธอหาย ตายจากกัน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า