.jpg)
"ขออย่าได้พบกันอีกเลย"
เจ็บช้ำนักรักรานถึงกาลจาก
แม้รักมากอย่างไรจำใจหนี
ปล่อยเธอไปไกลแสนแค้นชีวี
ที่เธอมีรักซ้อนซ่อนสำรอง
อย่าได้พบกันอีกขอหลีกเว้น
ห่างกันเช่นรางรถไฟไร้แตะต้อง
ทั้งสองมานขนานกันไร้วันมอง
เราทั้งสองอย่าพบประสบเจอ
เจ็บแล้วจำทำใจให้เข็ดหลาบ
จิตรับทราบการลาอย่าได้เผลอ
ฉันส่วนฉันอย่ารวนเธอส่วนเธอ
อย่าพร่ำเพ้อต่อไปไม่อาวรณ์
เธออยู่เหนือเมื่อรู้ฉันอยู่ใต้
จะขอไม่พบกันเหมือนวันก่อน
จากต้องจากพรากต้องพรากอยากตัดรอน
จะจากจรจนกว่าชีวาวาย
สล่าผิน
หัวข้อต่อไป "รักที่แหนงหน่าย"
เจ็บช้ำนักรักรานถึงกาลจาก
แม้รักมากอย่างไรจำใจหนี
ปล่อยเธอไปไกลแสนแค้นชีวี
ที่เธอมีรักซ้อนซ่อนสำรอง
อย่าได้พบกันอีกขอหลีกเว้น
ห่างกันเช่นรางรถไฟไร้แตะต้อง
ทั้งสองมานขนานกันไร้วันมอง
เราทั้งสองอย่าพบประสบเจอ
เจ็บแล้วจำทำใจให้เข็ดหลาบ
จิตรับทราบการลาอย่าได้เผลอ
ฉันส่วนฉันอย่ารวนเธอส่วนเธอ
อย่าพร่ำเพ้อต่อไปไม่อาวรณ์
เธออยู่เหนือเมื่อรู้ฉันอยู่ใต้
จะขอไม่พบกันเหมือนวันก่อน
จากต้องจากพรากต้องพรากอยากตัดรอน
จะจากจรจนกว่าชีวาวาย
สล่าผิน
หัวข้อต่อไป "รักที่แหนงหน่าย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
