เมื่อเธอกราบขอพรกับหมอนน้อย
ส่งใจลอยเร้นหลีกซีกโลกไหน
อยากจะพบเพื่อถามความเป็นไป
ร่วมเดินในจุดหมายปลายทางรัก
ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งซึ่งส่วนน้อย
จากใจค่อยซาบซ่านหวานประจักษ์
ได้ครึ่งทางแล้วหนาเธออย่าพัก
ค่อยค่อยถักทอฝันวันต่อวัน
ฉันอยู่นี่ฝันถึงเธอเพ้อไกลโพ้น
เธออยู่โน่นจงชื่นในคืนฝัน
เหมือนสื่อกลางทางใจให้พบกัน
ถึงฟ้าคั่นจะแคบจนแนบใจ
ดวงดาวเอยอย่าละเลยอยู่ลิบลิบ
ช่วยกระซิบความลับกับเธอได้ไหม
ว่าอยากเห็นรอยยิ้มพริ้มละไม
เห็นดวงตาสดใสงามเลิศเลอ
อยากเห็นสิ่งละเอียดอ่อนซ่อนพรางเร้น
ซึ่งโดดเด่นอยู่ในใจเธอเสมอ
เผยให้เห็นสิ่งนั้นฉันอยากเจอ
จะเก็บเธอในหัวใจไว้พะนอ
ยามเธอนอนแก้มนิ่มแนบริมหมอน
ได้ยินกลอนจากใจใครไหมหนอ
วานหมอนจูบเบาเบาแอบเคล้าคลอ
หากหน้างอจูบซ้ำให้หนำใจ
ดาว อาชาไนย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 01:59:AM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนรัก > กลอนบอกรัก > หัวข้อ: วานหมอน (ผู้ดูแล: kradan) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: วานหมอน (อ่าน 10909 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า