เขาไม่มาอย่าเห็น, อย่าเป็นอื่น
เขาอาจยืนอยู่ข้างอย่างห่วงหา
แม้นไม่อาจมาพบหรือสบตา
ส่งหัวใจข้ามภูผา, มาชื่นชม
จะดักเอาขอบฟ้าจากราตรี
ในคืนที่หงอยเหงาคอยเฝ้าห่ม
ให้สดชื่นสบายกับสายลม
คอยพัดพรมกว่าเธอ, จะเผลอใจ.
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 12:31:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รักและการรอคอย (อ่าน 6259 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
