[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตติกาล]

เพียงครั้งแรก


ต้องออกตัว  กลัวอาย  เมื่อปลายเรื่อง
ใช่ฟุ้งเฟื่อง  เรื่องกลอน  มาก่อนเก่า
เพียงใจภักดิ์  รักกวี  มีนานเนาว์
เมื่อครั้งเยาว์ วัยผ่าน  เนิ่นนานปี

ไม่เคยเขียน  เพียรแค่อ่าน งานที่สวย
ใช้ตัวช่วย ด้วย "จำ"  นำวิถี
ถึงคราวต้อง  ลองเรียน  เขียนวลี
นึกถึงที่  เคยอ่าน  ผ่านสายตา

เข้ามาเพียง  เมียงดู  อยู่คืนค่ำ
มากมายคำ  กรำสอน  กลอนนั้นหนา
ผ่านเป็นเดือน  เคลื่อนคล้อย  ค่อยนำพา
สมัครมา ร่วมมิตร  จิตกวี

วางงานลง  ตรงบอร์ด  เหมือนถอดจิต
กลับเพ่งพิจ  คิดไป  กระไรนี่
เหมือนกลอนเด็ก  เล็กเปรียบ เทียบเพื่อนมี
หวังเพียงที่  มีคำ  นำติชม

"อัศจรรย์จิต"  คิดเห็น  เม้นท์มาให้
ปลื้มรู้ไหม  ใจเขิน  เกินสุขสม
ทุกคำใน บทกลอน  เกือบจรจม
เฟ้นคำคม  สมสวย  ช่วยดันไป

ต้องขอบคุณ  บุญครู  อยู่ที่นี่
ที่ได้มี  ให้อ่าน  จนขานไข
หาได้เคย  เฉลยก่อน  แต่ตอนใด
..บ้านกลอนฯไซ้ร คือที่หนึ่ง  ซึ่งวางกานท์..






ขอบคุณมากค่ะคุณอัศจรรย์จิต สุขสันต์วันสงกรานต์นะจ๊ะ