ไม่เหมือนจริงสักนิดที่ชิดเชื้อ
เป็นเพียงเหยื่อลานกลอนที่ซ่อนขม
รักสนุกสุขคล้ายได้คลายปม
ทุกข์ระทมในฝันที่บรรเลง
แล้วยังเพียรเวียนว่ายมิได้หยุด
ยังเผลอผุดอารมณ์ให้ข่มเหง
น้ำตาอีกฟากฝั่ง..ยังวังเวง
แสร้งครื้นเครงตามกวีที่บีฑา
คนเขียนคำหว่านล้อมในอ้อมกอด
เจ็บตลอด..แต่ทน..ให้ค้นหา
ซ่อนหลายสิ่งพิงพักอักษรา
อนิจจา..เป็นกรรม..คนทำกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
