สาปรัก..
เสียดายรักผ่องผุดพิสุทธิ์ใส
เสียดายใจใฝ่ภักดิ์มั่นหนักหนา
เสียดายพจน์พรอดพร่ำคำสัญญา
เสียดายค่าแห่งมิตรครองศักดิ์สองเรา
เพียงพลัดพรากจากกันไม่นานเนิ่น
ก็หมางเมินกลายกลับให้อับเฉา
เริงรักใหม่ใจชั่วนั้นมัวเมา
คิดยิ่งเศร้าแสบแสนแค้นขุ่นมาน
โอ้เพื่อนเอ๋ยหญิงอื่นออกดื่นดาษ
ใยมิอาจเอื้อรักสมัครสมาน
มาเผาเรือนเหมือนหมายให้วายปราณ
คำโบราณท่านว่านั้นน่าฟัง
"ถึงมีเพื่อนเหมือนใจเพียงใดนั้น
ยังมีวันเปลี่ยนจิตคิดหักหลัง
ถึงมีรักรักก็หน่ายกลายเป็นชัง
ไม่จีรังแค่ไหนน้ำใจคน"
คิดยิ่งแค้นแสนแสบปวดแปลบจิต
รักเป็นพิษมิตรกลายกลับดูสับสน
อุระร้อนร้าวรานสุดทานทน
โอ้ใจคนช่างหันเหี่ยนเปลี่ยนง่ายดาย
สาปแล้วรักกลับกลอกรักหลอกหลอน
จักง้องอนอ่อนหานั้นอย่าหมาย
ยิ่งโศกศัลย์ยังมั่นรักในศักดิ์ชาย
สาปจนตายรักร้อยเล่ห์รักเรรวน
โกศัย สุนทราพันธุ์
จากนิตยสารปี2505
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
