ที่ว่ารัก รักนั้นเป็นฉันใด
.........สหายเอ๋ย
เธอนั้นเคยโศกศัลย์เช่นฉันไหม
เธอเคยผิดหวังบ้างหรืออย่างไร
เคยหวนไห้ทุกข์ระทมตรมไหมมิตร
...เมื่อมีรักแรงรึงซาบซึ้งซ่าน
ช่างหอมหวานรสรักจำหลักจิต
ให้อิ่มเอิบอาบฤดีชื่นชีวิต
ภาพโสภิตพิมานรักประจักษ์จินตน์
...แต่พระทรงศรดอกไม้ใจร้ายล้ำ
แกล้งกระหน่ำศรศักดิ์รักถวิล
แล้วทิ้งถอนศรบุปผาให้ราคิน
สร้างมลทินท่วมท้นให้คนกลัว
...ที่เคยหวานหวลชื่นกลับขื่นขม
ที่เคยชมว่างามกลับทรามชั่ว
วิมานรักผุดผ่องกลับหมองมัว
เคยพันพัวกลับพาลร้าวรานไป
...คงแต่รอยชอกช้ำระกำจิต
เกินความคิดควักกอกเอาออกได้
คงสนิมรักเปรอะกรังเกรอะใจ
สุดสลัดให้ลืมอดีตที่กรีดทรวง
...จึงพร่ำวอนมิตรสหายทั้งชายหญิง
ได้เกรงกริ่งอย่ารักหลงหนักหน่วง
ระวังกลัวลิ้นลมคารมลวง
หมั่นแหนหวงกายใจเอาไว้เอย
ประทีบ พึ่งตน
จากนิตสารปี2505
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
