....ผืนดินแห้งผาก...ขาดน้ำ...
พ่อเดินย่ำเหยียบข้าม...ร่างสถาน
ก่อร่างสร้างเขื่อน...ไม่นานน้ำมาเยือน...ชลประทาน
ดินแห้งผากวันนั้น...สร้างเมล็ดข้าวนับล้าน...ให้เก็บกิน...
...ผืนน้ำเน่าเสีย...เกินเยียวยา...
พ่อเดินผ่านเห็นเต็มตา...หมดทั้งสิ้น
ร่างแบบกังหันน้ำ...เติมอากาศให้ตาม...ได้ยิน
ชัยพัฒนาหมุนริน...หมดปัญหาน้ำสิ้น...ที่เคยมี
...ผืนฟ้าไร้ฝน...โปรยปราย...
พ่อเดินผ่านผืนทราย...อ่อนล้า...
หยาดน้ำมาจากไหน...พ่อคิดเอาไว้เรื่อยมา...
ไม่นานฝนเทียมหล่นจากฟ้า...สร้างแผ่นดินชุ่มชื้นทั่วหล้า...ปฐพี...
...ผืนดิน..พ่อสร้าง...ความชุ่มชื้น...
ท้องน้ำพ่อหยิบยื่น....สะอาดสี
แผ่นฟ้าที่แห้งผาก...พ่อสร้างฝนให้จาก...สองมือที่มี
แผ่นดินท้องน้าแผ่นฟ้าที่นี่...เกิดจากพระคุณพ่อองค์นี้...องค์เดียว...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
