สะนั่นลานกานท์กลอนเมื่อตอนดึก
ปานม้าศึกฮึกเหิมประเดิมไล่
หมายฟันฟาดปาดหน้าบ๊ะ!ยังไง
ร้อนเป็นไฟไล่ปาดฟาดตะบึง

หน้าลานกลอนร้อนฉ่าน่ากลัวนัก
ช่างหาญหักควักเนื้อเถือที่หนึ่ง
ชุลมุนวุ่นวายให้ตะลึง
เล่นใจถึงลานกลอนดูร้อนแรง

ตะลุมบอนหอบหืดหวืดพะงาบ
เกิดแสงดาบอาบรังสีขยี้แสง
ห่วงคนหนีเชียร์คนล่าฝ่าตะแบง
ลุ้นคนแกล้งโยนคดีแล้วหนีนอน


 

เอ็ม


ลาล่ะคร๊าบบบ

เราปาดกันไปมา..เป็นเช่นนี้
ลาก่อนนะคนดี...น้อมแขนขา
หัวเขาชิด ข้อศอกถ่าง กระจ่างตา
น้อมวันทาด้วยหัวไหล่ชิดสะเอว

กลอน"ลาก่อน"ขอเปลี่ยนเป็น"ลาก่อย"
ขอล่าถอยไปนอนก่อนร่างเหลว
ปล่อยคำว่า"รักแท้"ไปกับเปลว
ให้ร่วงลงสู่เหว....ความคะนึง.

โดนปาดซะได้อ่ะ

 

ผมยังเจ็บแผลเก่าเศร้าอยู่มาก
ยังลำบากแผลเก่าเน่าอยู่หนอ
กลัวหญิงกัลเหม็นกลิ่นเน่าเคล้าเค้นคอ
เดี๋ยวจะท้ออาเจียนเลี่ยนแย่เลย

ไม่อร่อยหรอกครับจับไร้เนื้อ
รสเหมือนเกลือสินเธาว์เน่าแล้วเหว๋ย
ปล่อยให้เน่าทิ้งร้างพังเถิดเอย
อย่าอยากเชยชิดชมเอ็มเดี๋ยวเค็มนา


เอ็ม กวิน


 

อ้าว..โดนทิ้งระเบิดหมู่
ยกธงชูอำลาเหมือนว่าแพ้
จิบวิสกี้คนเดียว...มันไม่แฟร์
ฟังแล้วมันอ่อนแอในจิตใจ

แผ่มาบ้างทางนี้สักสิบช็อต
จะขอหอมสักฟอด...ก็ยังไหว
เป็นเจ้กัล*ทั้งที...หนีได้ไง
กุลรีบไปตามติด...พิชิตกัล*

มีกระทงห่อหมกอยู่หกห่อ
ท่าไม่พอแจกจ่ายทำไฉน
มีกระทงหลงทางเพียงบางใบ
หากใบใหญ่ใส่วาฬนั้นพอดี

ว่ายลอยคอรอกระทงที่หลงทิศ
สิ่งสะกิดปลายเท้าเราถี่ถี่
ดึงดำผุดดำว่ายในนที
ใจเรานี้แทบม้วยด้วยระแวง

ดึงกระทงใบใหญ่เข้าใกล้ตัว
ใจสั่นรัวเหนื่อยแฮ่กแหวกเห็นแสง
ลอดช่องน้ำผ่านผิวสยิวแรง
เห็นสีแดงแหมเชือกตาเหลือกเลย


 

ช่างกล้าเล่นมุกนี้มีใจสั่น
จับขามั่นบั่นลงตรงกลางเขียง
ทั้งขนนก ขนไก่ ตั้งลำเรียง
กุลคอเอียงทิ่มฝ่าเท้า..ช่างเร้าใจ

เอาให้ตื่นทั้งตัวขนหัวลุก
ชักกระตุกเป็นเกียร์ก็ใช้ได้
เอ็ม กวินที่ว่า...เป็นอย่างไร
ตาเหลือกใส่กุลแล้ว...ขอเผ่นลา. 5555