อยากจะบอก ว่ารัก เธอคนเดียว
ไม่แลเหลียว ใครอื่น ในโลกนี้
จะถนอม ผูกพัน เพิ่มไมตรี
ความสุขขี่ สุขสันต์ ไม่จีดจ้าง
บอกคำรัก ไม่ได้ ไช่ไม้รัก
ใจไม่เรี่ยว คดโค้ง เหมือนหนทาง
ยังรักเดียว ใจเดียว ทุกก้าวเดิน
คอยเป็นเงา เคียงข้าง อยู่คู่กัน
ถึงความรัก เราสอง ต้องมาห่าง
ไลยะทาง ไม่อาจ กีดขวางกั้น
จงมั่นใจ เชื่อใจ กันและกัน
ต้องมีวัน วิวาห์ อย่างแน่นอน
ใบไม้
| ชุมชน บ้านกลอนไทย |
|
17 กรกฎาคม 2019, 09:24:AM
|
|||
|
|||
|
1
เมื่อ: 22 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย ใบไม้25 - กระทู้ล่าสุด โดย ใบไม้25 | ||
|
2
เมื่อ: 23 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย ใบไม้25 - กระทู้ล่าสุด โดย ใบไม้25 | ||
|
ปล่อยคารม แสนหวาน เพื่อมาอ่อย
หวังสาวน้อย หลงไหล ละเมอหา จีบทุกเช้า ทุกแลง แพงขวัญตา บ่าวใบไม้ นี้หนาขาดคู่ นอนเรียงหมอน ใบไม้ |
||
|
3
เมื่อ: 23 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย toshare - กระทู้ล่าสุด โดย toshare | ||
|
@ ธรรมประเสริฐ เทิดปรกเศียร จักมุเพียร เจิดมรรคพร เมตตาสรรค์ มั่นเตือนสอน รักอาทร รอนอธรรม @ ธ โปรดสอน ทอนปรุงสร้าง ตัว"กู"กร่าง แต่งกงกรรม ปลุกยั่วละ ประโยชน์ล้ำ คลายโศกนำ ค้ำสุขนาน กาพย์โกสุม ๒๔ + กลบทกบเต้นต่อยหอย ประยุกต์โดยคุณ chupong 10 ก.พ. 14 http://www.reurnthai.com/ |
||
|
4
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย สดายุ - กระทู้ล่าสุด โดย สดายุ | ||
 O เจ้าพระยา .. วันนี้ยังรี่ไหล เมื่อหัวใจบางดวง .. แสนห่วงหา เอ็นดูความอาวรณ์แฝงซ่อนมา- ร่ำรอการไขว่คว้า .. ด้วยอาลัย O คลื่นน้ำ .. เคลื่อนระลอก .. ยั่วหยอกฝั่ง เมื่อคล้ายดั่งอาวรณ์ .. เกินซ่อนไหว ค่อยเคลื่อนความละห้อยห่วง .. ทุกห้วงใจ ติดตรึงให้ปฎิพัทธ .. แนบทัดทรวง O ปาริชาติหอมรื่น .. ในคืนค่ำ คลายกลิ่นร่ำรมแถน .. ทั้งแดนสรวง โอนเถิดกลิ่นหอมล้ำ .. ขอ-บำบวง- ด้วยแหนหวง .. แนบไว้ข้างใจนั้น O อินทร์ .. พรหม .. ปวงทิพแถนถ้วนแดนฟ้า โปรดบัญชาชี้ให้ .. ความไหวหวั่น- ที่เบิกบทแสนประณีต .. เกินกีดกัน ช่วยแบ่งปันบริบท .. คืน-ทดแทน O ถ้วนทั้งสิ้นทั้งปวง .. ความห่วงหา ปรารถนา, ยินยอม .. และอ้อมแขน แรงอาวรณ์, รอบถวิล .. ทั้งดินแดน ฤๅ-อาจแม้นอาลัย .. หัวใจมี ? O สร้อยเกสรพวงบุหงา คันธารส ราวเริ่มบท .. แยกแย้มเติมแต้มสี ให้โลกผู้ห่วงละห้อย .. เฝ้าคอยที- คอยท่ารับใยดี .. แนบที่ใจ O คืนความหมายหวานหอม .. ให้พร้อมสรรพ ยามเนตรพรับพริ้มรอ .. พึงรอให้- จุมพิตจบอ้อยอิ่ง .. เหนือสิ่งใด แม้-นานสักปานไหน .. ยอมให้แล้ว O อ้อยอิ่งการพร่ำพลอด ..แสนออดอ้อน จนเว้าวอนด้วยเสียง .. แต่เพียงแผ่ว เนตรครั้นโรยเหลือบชม้าย .. ย่อมฉายแวว- ความผ่องแผ้วอาวรณ์ .. ทุกตอนตน O ใชไหม .. จากนี่ .. ถึงที่นั่น มีหัวใจจดกันนับพันหน เป็นเช่นนี้ .. ใช่ไหมหัวใจคน ที่จะขวนขวายไปตามไขว่คว้า O ใช่ไหม .. จากนี่ถึงที่นั่น เมื่อรับรู้ใจกัน .. ร่วมฟันฝ่า ร่วมจับจูงก้าวผ่าน .. บ่วงมารยา ด้วยทีท่าก้าวล่วง .. สู่บ่วงนั้น O ใช่ไหม .. แผ่นดิน, น้ำ, ถิ่นฟ้า ย่อมเกินกว่า .. เที่ยวทางจะขวางกั้น สองใจที่จดจ่อ .. เฝ้ารอกัน คือผูกพันถ้วนสิ้น .. จิตวิญญาณ O เจ้าพระยา .. วันนี้ยังรี่ไหล เมื่อหัวใจ .. อาวรณ์แสนอ่อนหวาน ที่-กรุ่นหอมพร้อมสรรพ อยู่นับนาน- จน-เกินต้านทานหอม .. คือ-ยอมแล้ว ! https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=10-2013&date=03&group=11&gblog=485 |
||
|
5
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย hort39 - กระทู้ล่าสุด โดย hort39 | ||
|
งานเลี้ยงย่อมเลิกราถึงคราจาก
มีของฝากติดมือถือกลับบ้าน มีรอยยิ้มครึกครื้นให้ชื่นบาน ได้ร่วมงานเลี้ยงรุ่นอบอุ่นใจ   |
||
|
6
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย วลีลักษณา - กระทู้ล่าสุด โดย วลีลักษณา | ||
|
"อาทิตย์อับแสง (Blue Day)" บทเพลงพระราชนิพนธ์ ลำดับที่ 8 ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ************************************** ~*~ เพลงชีวิต ~*~ ๐ ยินแต่เสียงสังคีตแว่วหวีดหวิว แผ่วหวานพลิ้วอ้อนเอื้อนราวเคลื่อนไหว เข้าแทรกซอนล้ำล่วงสู่ห้วงใจ ก่อคลื่นโถมถั่งไล้อยู่ในทรวง ๐ มิต่างท้องทะเลคลื่นเห่โหม รายลำโลมชายหาดมิขาดช่วง ริ้วอารมณ์รายระลอกเข้าหยอกดวง- กมลล่วงคืนวันที่ผันวน ๐ พบพานความแปรผันโอ้ขวัญเอ๋ย สุข-ทุกข์เคยสบค่อยทยอยผล กระทบอยู่รวนเร เหมือนเล่ห์กล แล้วต่างพ้นพรากผ่านตามกาลวาย ๐ แต่สิ่งหนึ่งยังคงดำรงอยู่ โดยมิรู้จากร้างออกห่างหาย เหมือนรูปเงาร่างรุ้งยังปรุงพราย ทอประกายวับแวมอยู่แกมชนม์ ๐ ชี้นำทางวางลู่ให้สู้ฝ่า ลุยลำธารน้ำตาหลายคลาหน ผ่านหุบเถินเนินผกาอ่าอำพน อันปะปน "คน" คละ ระดะดิน ๐ เก็บดอกไม้กรุ่นหอมสู่อ้อมกอด เพียงรอวอดวายทรามเสื่อมงามสิ้น ทั้งปวงความ เป็น-มี แห่งชีวิน เวียนมาเพื่อแตกบิ่นรอภินท์พัง ๐ สอนให้รู้ให้หวงแล้วทวงกลับ จนเห็นความแตกดับสลับหวัง- ขึ้นหลอกล่อต่อหลงให้คงยัง เหมือนคอยรั้งให้เดินเผชิญแดน ๐ ฉวยทุกสิ่งไขว่คว้าเหมือนบ้าใบ้ ยั่วหยอกให้ยื้อยุดจนสุดแขน ทั้งรูปนามต่อตอนต่างคลอนแคลน ลุกโลดแล่นแล้วเลือนตามเดือนปี ๐ แว่วหวานเสียงสังคีตประณีตพลิ้ว ราวปลิดปลิววิญญาณพรากผ่านที่ รอยบันทึกแห่งฟ้าประดามี ก็รอทีอวดลายจนพรายตาฯลฯ วลีลักษณา ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๖๒ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=waleelaksana&month=07-2019&date=15&group=16&gblog=173 |
||
|
7
เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2019, 10:08:PM
|
||
| เริ่มโดย @free - กระทู้ล่าสุด โดย เนิน จำราย | ||
|
ยิ้มสยามงามวิไลคือไทยแท้ ทั้งเฒ่าแก่หนุ่มสาวแวววาวสี คำพูดฟังดั่งเรียงเสียงดนตรี วาจามีพิกุลร่วงชื่นทรวงนัก กิริยามารยาทสะอาดแผ้ว สัมผัสแล้วรู้สึกรำลึกประจักษ์ ชนต่างชาติต่างแดนแสนหลงรัก เพราะจำหลักตีตราคุณค่าเรา เนิน จำราย |
||
|
8
เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2019, 05:05:PM
|
||
| เริ่มโดย @free - กระทู้ล่าสุด โดย @free | ||
|
ไทยพรรณไหน ดูไว้ นี่ไทยยิ้ม ………. ชุมชนหนึ่งพึงพอสิบริบูรณ์ เริ่มแรกศูนย์จากใจคำใดขอ* ชุมชนไหนได้ดีเพิ่มมีพอ เริ่มแรกส่อเป็นไปต้องได้ตาม ….. *ขออนุญาติ ครู "เนิน"ผ่อนผันให้ "ขอ"สัมผัสกับ"คลอ"ครับ หากว่าไม่ควร งั้นแก้ไขเป็น นั้นใดหนอ* ….. คำครูล้วนถ้วนทำสอนนำเสริม ร่ำเรียนเติมยามสยายยิ้มสยาม คำครูหลายถ่ายทอดคือยอดความ ร่ำเรียนตามวาดมโนว่ามนุษย์ รู้จำรายเราจำเริญขอเชิญขาน แพร่พิศาลภูมิพ่อบอกต่อบุตร รู้จำรูญร้อยจำเรียงพร้อมเพรียงพุทธ แพร่พิสุทธิ์สืบสรรเยี่ยงปัญญา อยู่อย่างไรไยยิ้มทื่จิ๋มถาม เย้ยเหยียดความข่มขู่หมูหรือหมา อยู่อย่างเราเท่าทันไก่พรรณกา เย้ยเหยียดค่าจึงจำคนรำคาญ นานาชาติคาดขานรักบ้านเรา ดินแดนเหย้ายิ้มย้อนว่าอ่อนหวาน นานาชนยลเยือนชมเรือนชาน ดินแดนย่านถิ่นไทยเต็มไมตรี |
||
|
9
เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2019, 10:37:PM
|
||
| เริ่มโดย ใบไม้25 - กระทู้ล่าสุด โดย เนิน จำราย | ||
|
สามัญ เอก โท ตรี จัตวา ลองค้นหาดูใหม่ให้เข้าที่ สำเนียงกลอนอ่อนช้อยและดูดี แผนผังมีลองอ่านแล้วจดจำ อย่าทำเล่นของจริงหญิงก็รู้ ชายตีคู่มาด้วยช่วยร้องร่ำ หรือโฉเกโมเมตั้งใจทำ สงสัยอำสดใสน้องใบไม้ เนิน จำราย |
||
|
10
เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2019, 06:28:PM
|
||
| เริ่มโดย ใบไม้25 - กระทู้ล่าสุด โดย ใบไม้25 | ||
|
เศร้า.....
ห้องกลอนผมเงียบงันเหมือนป่าช้า วอนคนมาช่วยสอนต่อกลอนให้ แต่งกลอนเองเขียนเองไม่ถนัดเท่าไร ขอใครก็ได้ช่วยมาสอนเขียนกลอนที่ ใบไม้ |
||
Email:
