| ชุมชน บ้านกลอนไทย |
|
22 มกราคม 2020, 07:21:PM
|
|||
|
|||
|
1
เมื่อ: 5 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย MASAPAER - กระทู้ล่าสุด โดย MASAPAER | ||
|
คนทั่วไปใครหนอจะต่อศัพท์
รอเขากลับคืนหวนทวนกระบี่ สื่อถึงใจให้รู้มาดูที คนบ้านนี้สงสัย..ใครที่คอย  ตามมารื้อทั้งบ้านงานถนัด ประกาศชัดจัดหาแทบหน้าจ๋อย รอบุคคลทั่วไปแบบใจลอย เขาคงปล่อยเราทิ้งชิ่งไปนอน  มีบุคคลทั่วไปในหน้าบอร์ด ลุ้นตลอดมีไหมใครจะอ้อน อยู่เป็นเพื่อนเรือนใจได้ต่อกลอน ถ้าเธอช้าฉันลาก่อนอย่างอนนะ   |
||
|
2
เมื่อ: 21 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย yaguza - กระทู้ล่าสุด โดย suttipong0754 | ||
|
แอบส่องดูรุ่นคุณครูปู่พระเวทย์ มนต์วิเศษใช้เสกกันจนโหยหวล
จะแอบส่งกุมารทองเข้าก่อกวน ปวดท้องมวนไม่อาจรอ ขอซะกลางทาง #เมื่อจอมเวทย์ปวดอึ#พี่หลวง เมืองตรัง#  |
||
|
3
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย สดายุ - กระทู้ล่าสุด โดย สดายุ | ||
 O และแล้วก็มองเห็นความเป็นจริง ว่าทุกสิ่งทุกอย่าง..เพียงร่างฝัน ปรากฎขึ้นเป็นโจทก์..ชี้โทษทัณฑ์ เพื่อสุมใส่โศกศัลย์..เข้าพันธนา O ถวิลถึงก็วิตกสะทกสะท้อน ฑิฆัมพร..เฝ้าแต่เหลียวแลหา ลอยเด่นกลางสรวงนั่น..คือจันทรา จนเกินมือเอื้อมหา..เพื่อคว้าดึง ! O เคว้งคว้างอยู่กลางคลื่นที่ตื่น..คลั่ง คลื่นเทวษที่ลึกดั่ง..เกินหยั่งถึง รอวิญญาณไร้สิทธิ์..ลงติดตรึง- อยู่ก้นบึ้งโศกศัลย์..ในบั้นปลาย O อีกครั้ง..และอีกครา-ความอาวรณ์- ต้องขาดตอนขาดช่วงจนล่วงหาย อีกครั้งที่อาลัยจากใจชาย- ต้องวอดวายล่มคา .. รูปปรารมภ์ O อีกครั้งที่ใจชาย..จะคล้ายว่า- ต้องโทษทัณฑ์ทรมาจนสาสม เมื่องามหนึ่งรูปละม่อมเคยจ่อมจม ต้องมาล่มลับหายกับสายกาล O รูปเอยรูปงามเยาว์..ดั่งเงาล้อม จากเผยรูปเห่กล่อมด้วยหอมหวาน ดลจริตส่งรับอยู่นับนาน กลับต้องลาญลบสิ้น..จากถิ่นทรวง O เสียเจ้า-เยาวรูป..ราวสูบสั่ง- จากเทพทวงเปล่งปลั่ง-คืนฝั่งสรวง มอบเปล่าเปลี่ยวสุมสั่ง..ใจทั้งดวง เป็นภาพลวงรองรับ..การลับ..ลา O จะมีหรือกาลหวนให้จวน-จบ แต่นี้ตราบผืนภพ..ดินกลบหน้า คงรอคอยเงียบเหงาให้เข้ามา- ฉุดลากอาดูรถวิล..ให้สิ้นลง O นี่หรือ-ปวดร้าว, เจ็บ..อันเหน็บหนาว ในทุกก้าวย่างรุดเหมือนสุดบ่ง นี่หรือ..ความขมขื่นที่ยืนยง คล้ายสืบส่งสมสั่ง..จนคั่งคา O จะเจ็บจำฝังไว้..เพื่อได้เห็น- ใจที่เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า เพื่อปลดปล่อยโทษทัณฑ์ให้บรรดา- ชายอื่นรอเยี่ยมหน้าด้วยสาใจ O เทพผู้กอปรฤทธีทั้งสี่โลก พึงอวยโศกครอบอก-จนหมกไหม้ เอื้อดวงจิตหลอมเหลวด้วยเปลวไฟ เผาผลาญให้มอดสิ้นทั้งจินตนา O จะเกิดดับกี่วัฏฏะวงรอบ ขอนบนอบด้วยเล่ห์เสน่หา ยอมให้เหยียบย่ำเล่นเหมือนเป็นมา ในทุกกาละภพที่พบกัน O อย่าได้คลายอาวรณ์ที่เคยมี ในทุกที่ทางเที่ยวจะเหลียว-หัน จะรอคอยย่ำเหยียบ..อย่างเงียบงัน รอเท้าเรียวเจ้านั้น..เหยียบ-หยันเทอญ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=06-2011&date=08&group=11&gblog=318 |
||
|
4
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย panthong.kh - กระทู้ล่าสุด โดย panthong.kh | ||
 เหน็ดเหนื่อยหนัก พักลง ณ ตรงนี้ ร้อยวจี กานท์กลอน ป้อนขับขาน เหยาะหยาดพจน์ หยดย้อย เปรียบอ้อยตาล ซึ้งดวงมาน หวานล้ำ ฉ่ำกมล เพียรสลัก ทักทาย ร่ายอักษร ถ้อยสุนทร เวียนวน จนสับสน ลิขิตคำ นำวาง อย่างแยบยล ร้อยดวงจิต คิดค้น ล้นหทัย ระยิบยับ วับวาว ดาวเดือนเด่น มิหลบเร้น วันคืน ชื่นสุกใส เอนกายลง ตรงนี้ ที่พักใจ หลับฝันให้ สบาย หายซึมเซา พระพายเอื่อย เฉื่อยฉิว ปลิวลอยผ่าน ดาราราย ฉายฉาน ลิ่วผ่านเขา รัตติกาล มืดหม่น ปนสีเทา พอรุ่งเช้า เศร้าสร่าง ต่างยินดี เจอบอบช้ำ น้ำตา บ่าไหลท่วม อยากขอร่วม แบ่งทุกข์ ให้สุขี ธรรมชาติ วาดไว้ ในปฐพี สวยงามมี พบพาน วานอย่าตรม เหน็ดเหนื่อยหนัก พักลง ณ ตรงนี้ ตรงที่มี ศาลาใจ ไร้ขื่นขม อย่าย่อท้อ ต่อให้ ใกล้สิ้นลม แม้นหกล้ม รีบลุก ปลุกชีพคืน พันทอง ๒๑/๑/๖๓ |
||
|
5
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย MASAPAER - กระทู้ล่าสุด โดย พิมพญา | ||
|
มาเขียนกลอนกันเถิดให้เจิดจ้า ผูกภาษาเอาไว้ให้ได้เห็น คำไทยไทยมีมากหมายหลายประเด็น เรียงร้อยเป็นลำนำคำพาที เขียนถึงฟ้าเวิ้งว้างร้างขอบเขต เขียนถึงเหตุรักพังหวังผิดที่ เขียนถึงคนต่างแดนและแสนดี เขียนอีกทีถึงความหลังวังเวงใจ เขียนถึงฤดูกาลผ่านความฝัน เขียนถึงวันเช้าหมอกดอกไม้ใหม่ เขียนถึงสายนทีเรื่อยรี่ไป เขียนถึงไพรพฤกษ์พรมลมรำเพย เขียนไปถึงความรักอีกสักนิด เขียนถึงพรหมลิขิตจิตเฉลย เขียนอีกครั้งหวังดลคนคุันเคย อย่าเฉยเมยรังสรรค์วรรณกวี คนบ้านนอก 21/1/63 |
||
|
6
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย สดายุ - กระทู้ล่าสุด โดย สดายุ | ||
|
O นิพพาน .. บรรลุได้อย่างไร .. ? O  https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=23-02-2013&group=164&gblog=35 |
||
|
7
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย MASAPAER - กระทู้ล่าสุด โดย MASAPAER | ||
|
มาทวงถามตามตื้อรื้อหน้าบ้าน
ให้คอยท่านนานจนคนผ่ายผอม รอบุคคลทั่วไปจนใจตรอม ฉันเองพร้อมจำนนคนทั่วไป เธอมาเพื่ออ่านกลอนอันอ่อนหวาน หรือแค่ผ่านมาดูฉันอยู่ไหน ว่าอยู่นี่ที่บอร์ดพลอดรักใคร หรือรำพันอะไรให้รำคาญ มีเธอไหมในนั้นฉันอยากรู้ หนึ่งในผู้คอยมองจ้องคอยอ่าน เถอะเข้ามาร่วมฝันประพันธ์กานท์ ร่วมสราญด้วยกันนะฉันคอย  |
||
|
8
เมื่อ: เมื่อวานนี้
|
||
| เริ่มโดย MASAPAER - กระทู้ล่าสุด โดย MASAPAER | ||
|
..บุคคลทั่วไป..
นามบุคคลทั่วไปมีใครบ้าง เพียงผ่านทางพบบอร์ดคนกอดฝัน จึ่งแวะชมเที่ยวดูผู้จำนรรจ์ ครู่ก็หันจากไปไม่กลับมา หรือมิตรกลอนสหายไม่เข้าบ้าน คอยแอบอ่านกลอนกันมันส์เป็นบ้า แอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ไกลตา รอเวลาว่างว่างจึงวางกลอน หรือคือผู้บังเอิญพบเพลินอ่าน เสพศิลป์กานท์ประพันธ์ชั้นอักษร ขอเรียนเชิญร่วมสร้างทางบวร เข้าร่วมออน (ไลน์) เขียนคำชื่นฉ่ำใจ หรือแท้แล้วคือผู้ดูแลบอร์ด ตรวจตลอดดูแลพร้อมแก้ไข ดูทุกข์สุขน้องพี่นี้หรือไร สมาชิกมาใหม่ใคร่ดูแล หรือคือเว็บมาสเตอร์ละเมอรัก คอยแอบดักอ่านกลอนตอนว่างแน่ โป้งแล้วนะคนทั่วไปทำไม่แคร์ แอบออนแอร์อ่านกลอนหลอนกันเอง หรือคือเธอกันแน่แท้อยากถาม ต้องเอ่ยนามไหมหนอพ่อคนเก่ง อย่าคอยหลบแอบมองทำร้องเพลง ทำครื้นเครงนอกบ้านฉันไม่ยอม  masapaer |
||
|
9
เมื่อ: 20 มกราคม 2020, 01:58:PM
|
||
| เริ่มโดย พิมพญา - กระทู้ล่าสุด โดย พิมพญา | ||
|
เธอ.. รู้ว่าเธออยู่ไกลไปจากนี่ แต่ไม่หนีไปไกลจากใจฉัน มีเพียงความรู้สึกนึกถึงกัน และคงมั่นอย่างนั้นนิรันดร ไม่ได้เจอรู้ไหมไม่เคยเผลอ ยังพร่ำเพ้อจำมั่นถึงวันก่อน วันที่เธอบอกว่าแสนอาวรณ์ ต่อเพลงกลอนอ่อนหวานขานวจี ฉันเฝ้ารอดวงดาวแพรวพราวฟ้า คืนนภาจันทร์ประกายระบายสี เนตรดารากะพริบแสงแห่งราตรี จึงรู้ดีที่นี่ย่อมมีเธอ จะหยุดพักหลับไหลในอ้อมกอด จะพร่ำพรอดหวานล้ำสม่ำเสมอ จะจุมพิตนิมิตมั่นฝันละเมอ จะขอเจออีกหนเพียงคนเดียว ไม่มีใครทดแทนหรือแม้นเหมือน ใจคอยเตือนยามเหงาและเปล่าเปลี่ยว ไกลเพียงกายใจดวงน้อยลอยท่องเทียว คิดถึงเธอแน่นเหนียวสี่ห้องใจ คนบ้านนอก 20/1/63 |
||
|
10
เมื่อ: 20 มกราคม 2020, 12:04:PM
|
||
| เริ่มโดย พิมพญา - กระทู้ล่าสุด โดย พิมพญา | ||
|
ดอกหญ้ากับตะวัน [/size][/font]ดวงตะวันผันผ่านทอม่านฟ้า ทักดอกหญ้ารับฝันเช้าวันใหม่ ประกายเพชรเม็ดนำค้างพร่างรำไร ละเมียดละไมไล่สลับรับแสงทอง ลมพรั่งพรายพัดพรูอยู่ลิ่วลิ่ว ใบไผ่หวิวปลิวหลงลงแตะต้อง แผ่วจุมพิตดอกหญ้าผวามอง เมื่อเรืองรองเฉิดฉายเฉดสายรุ้ง เป็นดอกหญ้าเฝ้ารอหนอยามเช้า ลมหนาวเข้าขับความหมองเหนือท้องทุ่ง ปลอบมาลีค่าน้อยคอยประปรุง หมายผดุงสวยสดความงดงาม ฤดูกาลหมุนเปลี่ยนเวียนสลับ เหมันต์กลับสู่คิมหันต์หวั่นวาบหวาม ดอกหญ้าน้อยลอยหายใกล้ชั่วยาม มิอาจห้ามความตรมขมขื่นใจ ดวงตะวันผันผ่านทอม่านฟ้า มาอีกคราพร้อมความฝันอันสดใส คอยมองหาดอกหญ้าฟากฟ้าไกล เจ้าอยู่ไหนกลับคืนให้ชื่นเชย คนบ้านนอก 20/1/63 |
||
