ให้อ่านไป แอบบิดเขิน เกินทำใจ
นี่มันไม่ใช่กลอน ....แต่ซุกซ่อนแผน
กลอนอะไร...ใส่หัวใจ...ให้อกสั่นขวัญแขวน
ได้หายเหนื่อยแต่ทดแทนไว้...ด้วยอาการใจสั่นน่ะสิเธอ

 

   เพ

ดั่งผีเสื้อ  หลงเหลือปีก เพียงซีกหนึ่ง
คาดไม่ถึง ซึ่งความใน  ใจป่วนปั่น
ด้วยเป็นคน มุ่งทุ่มเท ในสัมพันธ์
จึงปล่อยผ่าน ยากเหมือนกัน  รั้นจะเดิน

คงถึงวัน ที่ต้องบั่น สะบั้นลง
คงต้องปลง คงต้องปลด ลดห่างเหิน
คงต้องเปลี่ยน เลี่ยงเส้นทาง ห่างเผชิญ
ต่างกันเกิน เมินห่างไกล ให้เยียวยา

คงจะจริง อย่างที่พี่ พิกุลกล่าว
รู้จักเขา เล่าผ่านมุม จุดที่หา
อาจจะมี จุดที่ยืน ฝืนเรื่อยมา
ยากคบหาบากวาจา...ว่าควรไกลจากใครบางคน

พี่กัล*เอ่ย เฉลยมา ก็ว่าใช่
ดีให้ตาย บทจะร้าย ก็กลายเป็นสับสน
หรือตัวเราที่ควรหยุดทบทวน...ดูสักหน
ว่าแท้จริงบกพร่องในตัวตน...ตรงจุดใด?


  ขอบคุณทุกๆคนมากๆนะคะ 

หนีสระผมหรือจ๊ะมะแปร์ช่วย
มะกรูดด้วยมากมีขยี้ให้
เหาเยอะนะกัลมลีขยี้ไว
อุ๊ย! น้ำไหลแรงนิดหวิดเข้าตา

จับสายยางล้างเองเก่งนักนะ
รีบไปล่ะไล่ซัด casanova
เห็นยุกยิกมานานมันระอา
ลากคอมากลับเรือนเฉือนซะเลย


msp.

ทักทายคุณกัลมลีค่ะ  หากถลอกเล็กน้อยขออภัย ตื่นยังคะ มาม๊ะ 555

เมื่อน้ำลดขยะเกลื่อนเหมือนฝันร้าย
ความเสียหายมูลค่ามหาศาล
หน่วยงานรัฐฯอ่อนหัดเรื่องจัดการ
ปล่อยชาวบ้านทุกข์ท้อรอเยียวยา

ยึดระเบียบทุกข้อขอเอกสาร
ทำชาวบ้านสุดทนตะโกนด่า
"จะไปเอาเอกสารที่ไหนมา"
น้ำชัดพาหายไปไหนไม่รู้เลย(เว้ย)

 

เป็นใบบุญหนุนเกื้อก่อเยื่อฝาก
ทวีมากเคยครั้งภวังค์หา
หยอกแหย่เย้าเคล้าชิดสนิทอุรา
คู่ควรค่าแหนหวงแนบดวงใจ

สิ่งสถิตย์ติดตาภาพปรากฎ
ช่างงามงดสุดร่ำหาคำให้
โศกทุกข์ซ้ำกรรมพรากแล้วจากไกล
ดีกว่าใกล้ใจร้างเหินห่างกัน

มอบสัตย์ยิ่งจริงในจากใจพี่
ทุกวจีกล่าวแท้มิแปรผัน
คิดก่อนนะ"การกระทำ"น่ะสำคัญ
อารมณ์นั่นแพ้ชนะ...แค่อภัย


ยินดีที่ได้รู้จัก"กัลมลี" นะครับ ขอบคุณที่ทักทายกันครับ


มังตรา

คนสร้างเรื่องเปลืองถ่านพลุ่งพล่านหนัก
หนีเต็มรักเลยครับกลับมาก่อน
ขอร่วมวงหน่อยหนามาต่อกลอน
ทำรีบร้อนหนีใครให้รีบมา

กำลังมันร้อนลุ้นอุ่นดีนะ
ดาบมังงะฟาดยับสับเข้าหน้า
ช่างฮึกเหิมเริ่มขยี้ไล่บีฑา
ดูหาญกล้าแกร่งกลอนร้อนเป็นไฟ

เทียวรุกไล่กลอนฟาดปาดไปทั่ว
ชุลมุนวุ่นรั่วหัวเราะให้
อยากจะหยิกเนื้อเขียวเขี้ยวเหล็กไน
จับมัดไว้แช่อ่างแล้วย่างกิน

ซะ


Msp.


555  คงไม่โดนลูกหลงนะคะ ร้ายนะเดี๋ยวนี้