อย่าถามเลยคำนี้...ว่า"เหนื่อยไหม"
จะสื่อสารอย่างไร..พูดไม่เก่ง!!
ทำได้เพียง เออ ออ พอครื้นเครง
แอบมอบเพลง"ห่วงใย"..เพราะใจบาง

พักผ่อนบ้างเถอะนะ...ฉันเป็นห่วง
หากใจมันหนักหน่วง...ฉันเคียงข้าง
หากท้อแท้ทนทุกข์...ลองปล่อยวาง
เป็นข้ออ้าง..ทดแทน...ความหวังดี.

ยิ้มตอบรับกับข้อความที่นำส่ง
เราคงหลงรักเขา...เพราะอย่างนี้
ความห่วงใย..ใส่ใจ..ที่เธอมี
คือสัญญาของเธอที่...ไม่เคยลืม.

ทุกรอยทรุดจุดรั่ว...กลัวเสมอ
ความคิดเหวอหวาดหวั่นไม่กล้าหือ
หวังพึ่งพิงอิงแอบแบบหารือ
อยากยุดยื้อถือความหวังอย่างอาลัย

เมื่อผลลัพธ์กับร่องรอยที่คอยถม
คือรอยปมผุพังเกินแก้ไข
กว่าความ"กล้า"มาถึงแทบถอดใจ
ก่อนก้าวข้ามผ่านไปไม่ง่ายเลย

แต่เมื่อกาลผ่านพ้นบนความเจ็บ
ยังคงเก็บเป็นภาพจำนำเปิดเผย
ในเหตุการณ์ผ่านผันมั่นเปรียบเปรย
"ชัยชนะ"ที่คุ้นเคย...ไม่เกินจริง.

กอดประคองน้องเอ๋ยมิเคยห่าง
รัดตรึงร่างนวลเกื้อแม่เนื้ออุ่น
เพ้อพูดนำคำติด "คิดถึงคุณ"
รักละมุนพี่ให้จากใจจริง

มังตรา

อยากกอดสาวหนาวเหลือเมื่อลมผ่าน
สองแขนด้านกอดใครพบไออุ่น
หากฤทัยไหวอ่อนอ้อนละมุน
รักเป็นทุนกอดเธอเพ้อฝันดี

กวินพัฒน์

 

 

เหนื่อยสิครับถามได้ใครกันล่า
เอ็มอ่อนล้าลำบากยากจะหนี
ทั้งกลัวและห่วงสุดขั้นกัลมลี
เหนื่อยล้นปรี่หนีไม่ไหวตายแน่นอน


555


เอ็ม  กวิน

เหนื่อยไหมครับ ต้องเปลี่ยนชื่อกระทู้แล้วไหวไหมครับ

กอดประคองสองแขนพี่แสนห่วง
สุดาดวงต้องพรากไกลจากฉัน
ซุกอิงแอบแนบชิดตรึงติดกัน
เนื้อนวลนั้นนิ่มอุ่นละมุนละไม


มังตรา