ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

คิดถึงบ้านกลอนไทยใจจะขาด            ดั่งห่างญาติพี่น้องเคยเคียงข้าง
เนทถูกตัดอึดอัดใจแทบวายปาง    ต้องแรมร้างจากลานกลอนนอนเดียวดาย

คิดถึงเพื่อนเคยต่อกลอนอักษรสาส์น      ดั่งน้ำตาลน้ำผึ้งซึ้งความหมาย
คุณระนาด ปีศาจสุรา มาเคียงกาย        คุณสายใย มานพ เคยพบกัน

คุณฮกหลง มหาซัง มานั่งยิ้ม                หนุ่มนะโม กรุ้มกริ่มทำก๋ากั่น
คิงคองน้อย เซียนสุรา มารำพัน            ทั้งตัวฉัน ตะวันฉาย เคยชื่นชม

พิกุลแก้ว คนนี้มิไช่ย่อย                       เธอชอบต่อยข้ามรุ่นไม่เคยล่ม
คุณระนาด ยิ้มระรื่นอย่างชื่นชม          ล็อกถล่มไม่ยอมแพ้เข้าแก้เกมส์

พิมพิลาลัย คุณฌลา ที่ชื่นชอบ            ป้ากันนา เคยตอบอย่างคมเข้ม
คุณป้าหมู อักษรศิลป์ ช่วยเติมเต็ม      คนเมืองน้ำ ไม่เคยเค็มมาเดินเคียง

เด็กหัดกลอน วอนเว้าเริ่มเข้าขั้น         แต่งทุกวันเดี๋ยวเก่งจนกลมเกลี้ยง
กริชอักษร เกล็ดนาคา มาจำเรียง   ลี จี ซอน ส่งเสียงมาบ้านกลอนไทย

ขอชื่นชมบ้านกลอนไทยให้ไออุ่น             ไม่เลือกรุ่นเลือกขั้นว่าชั้นไหน
เหล่ากวีที่สูงล้ำด้วยน้ำใจ                ที่หลั่งไหลหล่อหลอมอย่างกลมกลืน

ดั่งดอกไม้ช่อใหญ่ที่หลายหลาก          ร้อยเรียงจากความรักความหวานชื่น
ส่งกลิ่นหอมให้กันทั้งวันคืน               หวานระรื่นดั่งอุทยาน ณ ลานกลอน

    

“ปรางค์ สามยอด”

[ตัวฉัน*]

ฟังสำเนียง ปรางค์สามยอด นั้นเศร้าแท้ 

เจ้าดวงแด เนตถูกตัด ห่างบ้านกลอน

ไม่เป็นไร คนในบ้านยังเว้าวอน

ให้พี่นอน อยู่บ้านอย่างสบายใจ




ถึงเนตจะตัดนะค่ะ ทุกคนในบ้านก็คิดถึงตลอดและค่ะ
เอ่อ .. แต่ว่า จะเรียกลุง หรือ เรียก พี่ ดีหว่าๆ