ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

ไดอารี่สมุดกลอนซ่อนเก็บไว้
เที่ยวเชียงใหม่ถ่ายคู่อยู่ที่เก่า
เสื้อไหมพรมถักให้ด้ายสีเทา
แม้นานเนายังจำคำสัญญา

ความทรงจำความหลังยังคงอยู่
ทุกอณูของใจให้ห่วงหา
ยังเฝ้าคอยค่ำคืนชื่นอุรา
เมื่อไรหนาจะมาหาสักที

มองดาวเดือนเคียงคู่อยู่บนฟ้า
เฝ้าอิจฉาคงไม่เหงาเหมือนเรานี่
ดาวคู่เดือนทุกครายามราตรี
เดือนยังมีดาวเคียงรอบเรียงราย

เจอคนใหม่คงปลื้มลืมเราแล้ว
ไร้วี่แววข่าวคราวเขาเงียบหาย
ไดอารี่ถูกวางอย่างเดียวดาย
เมื่อเจ้าของกลับกลายไม่หวนมา

นึกถึงภาพถ้อยคำย้ำหวานซึ้ง
ว่าครั้งหนึ่งเคียงเคล้าเฝ้าปรารถนา
แสนเอิบอิ่มสุขล้ำคำวาจา
มาด่วนลาสิ้นสลายสายสัมพันธ์

เก็บไดอารี่ซ่อนไว้ในลิ้นชัก
เก็บความรักเป็นได้แค่ในฝัน
ความเหมาะสมมาแทรกแยกจากกัน
เธอกับฉันฝันที่วาดขาดสิ้นลง
 
--- สะเรเต ---

[บ้านริมโขง]

ไดอารี่ไม่มี ..คนเปิดอ่าน
บันทึกนานกาลก่อนตอนลุ่มหลง
ปล่อยทิ้งร้างห่างหาอารมณ์ปลง
ปิดหน้าตรง..วันลา ให้อาวรณ์

กลับมามองอีกครั้งดังสิ่งแปลก
ลายสือแยกเลือนรางอย่างสังหรณ์
อารมณ์เปลี่ยนยากปรับรับอุทธรณ์
ด้วยร้าวรอนเกินกลับมารับคำ

ไดอารี่หน้านี้ที่เจ็บแสน
เก็บความแค้นความขมตรมถลำ
บันทึกด้วยน้ำตาคราระกำ
จนบางคำเลือนหายคล้ายคนลา

ถึงบัดนี้เพียงมองต้องสะท้าน
ไม่เปิดอ่านยังระทมตรมห่วงหา
รักแล้วจากพรากไปจนไกลตา
ระกำรักนักหนา...ชะตาเรา.

"บ้านริมโขง"

[แป้งน้ำ]

 

น้ำหมึกเลือนพร่าจากปากกาด้ามเก่า
หน้ากระดาษสีน้ำตาลอมเทา . . . ดูขลัง
อยู่ในกล่องปิดผนึก . . อยู่ลึกสุดลัง
บันทึกเรื่องราวแต่หนหลัง
อ่านทบทวนอีกครั้ง . . โดยบังเอิญ

. . . . . . .

ในสมุดไดอารี่ . . เล่มหนา
มีกลีบกุหลาบทับหล่นมา . .. มีรอยน้ำตาสั่นสะเทิ้น
ฉันอาจลืมไปแล้วว่าเคยมีไดอารี่ . .
แต่ไม่เคยลืมหน้ากระดาษที่ว่างเปล่าส่วนเกิน
ว่าเลอะเทอะเปียกรอยน้ำตายับเยิน . . เพราะฝีมือคุณ~*

. . . .