คำสัญญา..ในลมว่าว
แว่วเสียงไผ่.ไหวกอ.ดั่งซอสี
คราลมคล้อย.ลอยคลี่.ตีใบข้าว
เห็นสายป่าน.สานปอ.ต่อย่านยาว
ก็รู้ว่า.ลมว่าว.จะเข้าเยือน
ริมฝายน้ำ.ฟากนั้น!.ฝั่งกระโน้น!
ดูกระโดน.ริ้วหม่น.หล่นดอกเกลื่อน
ก็รู้ว่า.ผลัดปีกลาย.มาหลายเดือน
รอคอยนาง.ลางเลือน.เหมือนเช่นเคย
เหมือนเศษฟาง.ลอยฟ่อง.ขึ้นท้องฟ้า
หมายจะทวง.สัญญา.แก้วตาเอ๋ย
นี่!.เดือนสิบ.ค่ำสาม.แล้วทรามเชย
ไย.เมินเฉย.เลยลับ.ไม่กลับมา
เคยเหลาไผ่.ไสโค้ง.วัดโครงว่าว
ตัดกระดาษ.วาดดาว.ติดกาวหนา
ช่วยดึงเชือก.ชักยาว.ว่าวจุฬา
ให้ผาดโผน.โหนฟ้า.เพลาเย็น
บัดนี้นาง.ห่างเหิน.เมินหน้าหาย
เสมือนว่าว.ขาดสาย.หมดลายเส้น
หากบางครา.น้ำตาเปราะ.เดาะกระเด็น
ก็เมื่อเห็น.ใครเล่นว่าว.ตอนเฝ้านา
พอ.วก.วง.ลงแทรก.แหวกลมฉิว
ซะนูว่าว.เสียงหวิว.เหนือทิวหว้า
ดั่งเสียงใจ.รุ่มรัก.หนักอุรา
โอ้.แม่แก้ว.กานดา.มาทิ้งกัน
ยังคอยนาง.คืนทุ่ง.ช่วยพุ่งว่าว
ยามลมโบก.ใบข้าว.เข้าผกผัน
ยังคอยนาง.หวนชื่น.คืนสัมพันธ์
นั่น!วาววรรณ.ดาวระยิบ.เริ่มพริบตา
................
สิ้นเย็นย่ำ.สายัณห์.ตะวันย้อย
กระเถิบหนาว.ทีละน้อย.ทยอยหนา
เก็บว่าวใจ.แฝงในฟาก.ใต้จากคา
ไปเหม่อมอง.ท้องฟ้า.สบตาจันทร์....ฯฯ
-------------------------------------------
คือคน..เขียนคำ........โดย.."ปางสีฝุ่น"
