ถ้าเล่นซ่อนหากับความผิดหวัง...
มันคงหาเจอทุกครั้ง ที่ฉันหลบซ่อน...
”ความผิดหวัง“ มักตามหาฉันเจอก่อน...
ไม่เคยมีเลยสักตอน...ที่สามารถหลบซ่อนจากมัน
ไม่มีครั้งไหนที่จะชนะ...
ติดตามไม่ลดละ แม้ในขณะหลับฝัน...
แอบยังไง ซ่อนอยู่ตรงไหน ก็รู้เท่าทัน...
อยากหนีให้พ้นเหมือนกัน...
แต่ก็ต้องพ่ายแพ้อยู่อย่างนั้น...ตั้งแต่วันที่ฉันลืมตา
อยากลองเปลี่ยนจาก“ความผิดหวัง” เป็น“ความสุข”ดูบ้าง
แล้วตัวฉันไปแอบซ่อนไกลห่างจนสุดขอบฟ้า...
อยากรู้จัง...ความสุขจะหาฉันเจอไหม...ซักครั้ง เหมือนความผิดหวังที่เฝ้าตามมา...
หรือเปลี่ยนกันยังไง มันก็ไร้ค่า...เพราะคนอย่างฉันมันถูกคำสาปจากฟ้า...
เลือกให้เป็นผู้ผิดหวังตลอดเวลาอยู่ดี...
~ เมี่ยง เมี่ยง ~
29/10/66 ...14:20
FB : กลอนเปล่า ความรัก