.jpg)
ความช้ำมันฝังไว้ในดวงจิต
เพียงครุ่นคิดไม่เคยลืมเรื่องความหลัง
มันอัดแน่นแสนปวดรวดร้าวจัง
ครอบครัวพังล้มครืนยืนงง..งง
ด้วยรักร้าวคราวแต่งงานไม่นานนัก
มาหาญหักทิ้งพี่ไปไม่ประสงค์
ด้วยความหวังยังเคียงคู่อยู่มั่นคง
ชีวิตคู่มาจบลงในพริบตา
อยากจะลืม..กลับจำช้ำในอก
เหมือนตกนรกดิ่งไปในภูผา
ส่วนเธอลืมหนีพี่ไปไม่กลับมา
พี่ครวญหานวลนางไม่ลางเลือน
เมื่อยามหลับพี่ยังกรนบ่นถึงน้อง
ยามนอนต้องคร่ำครวญครางนางเชือดเฉือน
พอยามตื่นฟื้นความจำคอยย้ำเตือน
จิตฟั่นเฟือน..สะเทือนอารมณ์ตรมตรอมใจ..
ริน ดอนบูรพา
๙ ก.ค. ๕๕
เพียงครุ่นคิดไม่เคยลืมเรื่องความหลัง
มันอัดแน่นแสนปวดรวดร้าวจัง
ครอบครัวพังล้มครืนยืนงง..งง
ด้วยรักร้าวคราวแต่งงานไม่นานนัก
มาหาญหักทิ้งพี่ไปไม่ประสงค์
ด้วยความหวังยังเคียงคู่อยู่มั่นคง
ชีวิตคู่มาจบลงในพริบตา
อยากจะลืม..กลับจำช้ำในอก
เหมือนตกนรกดิ่งไปในภูผา
ส่วนเธอลืมหนีพี่ไปไม่กลับมา
พี่ครวญหานวลนางไม่ลางเลือน
เมื่อยามหลับพี่ยังกรนบ่นถึงน้อง
ยามนอนต้องคร่ำครวญครางนางเชือดเฉือน
พอยามตื่นฟื้นความจำคอยย้ำเตือน
จิตฟั่นเฟือน..สะเทือนอารมณ์ตรมตรอมใจ..
ริน ดอนบูรพา
๙ ก.ค. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
