20 ตุลาคม 2012, 02:24:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 02:24:PM » |
ชุมชน
|
ฉันเขียนกลอน วอนรัก สลักจิต มีความผิด ต่อเธอ ที่เพ้อพร่ำ กับคนอื่น ชื่นชู้ อยู่ประจำ ร้อยลำนำ คำรัก สลักใจ
ใช่จะทอด ทิ้งเธอ ไปเพ้อหา คนอื่นมา คลอเคลีย เสียเมื่อไหร่ เป็นบทรัก บทละคร ฟ้อนรำไป ตามวิสัย นักแสดง ที่แต่งกาย
เป็นพระเอก เป็นนางเอก อย่างเฉกเช่น บ้างก็เป็น พระเป็นนาง บางบทร้าย บางบทต้อง แสดง ถูกแทงตาย เป็นนิยาย ที่เขาแต่ง แข่งเชิงกลอน
อย่างอนง้ำ คว่ำหน้า ไรปราณี ดวงฤดี ที่รัก พักไว้ก่อน จงเข้าใจ ในบทเล่น เป็นตอนตอน ของละคร เนื้อหา ให้น่าชม
ชลนา ทิชากร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, saknun, รัตนาวดี, ไร้นวล^^, ♥หทัยกาญจน์♥, D, สุวรรณ, ไพร พนาวัลย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, อริญชย์, ช่ออักษราลี
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
20 ตุลาคม 2012, 02:44:PM |
saknun
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 02:44:PM » |
ชุมชน
|
เล่นละคร ตอนแรก รับบทพระ เสียสละ ทุกอย่าง บ้างขื่นขม แต่ก็ยอม เสียไป ในอารมณ์ บทพระเอก เหมาะสม พร้อมเสียไป
เสียคนรัก ให้เขา เราทนฝืน หวานก็อม ขมกลืน ยืนร้องไห้ เป็นตัวพระ ต้องยอม ถนอมใจ ให้ผู้ร้าย แย่งชิง หญิงคนรัก
นั้นละคร ตอนต้น ยังไม่จบ ภาพออกลบ ที่แรก ไม่แปลกหนัก ดูต่อไป ผู้ร้าย กลายอกหัก บทละคร สอนรัก ตอนจากลา
|
|
|
|
20 ตุลาคม 2012, 02:52:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 02:52:PM » |
ชุมชน
|
พี่ก็เป็นเช่นละครออดอ้อนเขา คิดถึงเจ้าก็ต้องเก็บเจ็บผวา คนเคียงคู่อยู่ข้างอยากร้างลา ปรารถนาเพียงหัวใจอยู่ใกล้เธอ
มีหลายบทกำหนดไว้ให้กอดจูบ มือที่ลูบคือหน้าเจ้าเฝ้าพร่ำเพ้อ เอ่ยคำรักทักทีไรใจละเมอ รักเสมอรักเธอหมดทุกบทกลอน
----กังวาน---- ุ่
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รพีกาญจน์, saknun, ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, ไร้นวล^^, ♥หทัยกาญจน์♥, ไพร พนาวัลย์, D, สุวรรณ, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|
20 ตุลาคม 2012, 06:29:PM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2012, 06:29:PM » |
ชุมชน
|
มองผิวเผินเกินเห็นหายเร้นค่า หยาดความหวานผ่านตาว่าประจักษ์ ซึมซาบห้วงบ่วงนัยหมายใจภักดิ์ ซึ้งสลักปักชิดสนิททรวง
ให้คิดหวามยามแอบอิงแนบคู่ หัวใจอยู่ดูดายหยุดคล้ายหน่วง เล่นรู้สึกลึกล้ำ...กำกวมกวง อยากมอบดวงห้วงแดมอบแด่เธอ
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
21 ตุลาคม 2012, 08:06:AM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2012, 08:06:AM » |
ชุมชน
|
เล่นละคร ตอนแรก รับบทพระ เสียสละ ทุกอย่าง บ้างโศกตรม แต่ก็ยอม เสียไป ในอารมณ์ บทพระเอก เหมาะสม พร้อมเสียไป
เสียคนรัก ให้เขา เราทนฝืน หวานก็อม ขมกลืน ยืนร้องไห้ เป็นตัวพระ ต้องยอม ถนอมใจ ให้ผู้ร้าย แย่งชิง หญิงคนรัก
นั้นละคร ตอนต้น ยังไม่จบ ภาพออกลบ ที่แรก ไม่แปลกหนัก ดูต่อไป ผู้ร้าย กลายอกหัก บทละคร สอนรัก ตอนจากลา บทละคร ตอนชรา แสนอาภัพ บทบังคับ ให้ต้องแก่ แย่หนักหนา เป็นพ่อแม่ พี่ป้า เป็นน้าอา สุดท้ายมา จบชีวิต ปิดฉากลง
ชีวิตจริง ยิ่งหวั่น วันสุดท้าย จะต้องตาย วายชีวา อย่าไหลหลง อันสงสาร สังขารใด ไม่ยืนยง ต้องปลดปลง ลงสักวัน นั่นความจริง
วัดสุดท้าย กลอนชีวิต จะปิดฉาก จะต้องจาก ใครสิ่งใด ไปทุกสิ่ง จงจำไว้ ในอุรา อย่าประวิง อย่าทอดทิ้ง ธรรม ละอธรรม
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
21 ตุลาคม 2012, 08:38:AM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2012, 08:38:AM » |
ชุมชน
|
เล่นบทรัก มิได้ อายและเขิน อายุเกิน ไปนิด คิดแล้วขำ จึงต้องเล่น บทเหงา เศร้าระกำ บทเจ็บหนำ ช้ำชอก ยอกดวงมาน
ต้องเล่นบท ยาย,ย่า ป้า,อา,น้า วัยชรา ยอมรับ กับสังขาร อักษรา ผ่านตา อีกไม่นาน คงถึงกาล ผ่านไป ไร้คนชม
ศิลป์อักษร กลอนรัก เขาผลักหนี ทุกวจี กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม ในฤทัย มีทุกข์ คลุกระทม จึงปรารมภ์ ขมเหงา เศร้าอาจิณ "ดิน"
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2012, 10:03:AM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2012, 10:03:AM » |
ชุมชน
|
พี่ก็เป็นเช่นละครออดอ้อนเขา คิดถึงเจ้าก็ต้องเก็บเจ็บผวา คนเคียงคู่อยู่ข้างอยากร้างลา ปรารถนาเพียงหัวใจอยู่ใกล้เธอ
มีหลายบทกำหนดไว้ให้กอดจูบ มือที่ลูบคือหน้าเจ้าเฝ้าพร่ำเพ้อ เอ่ยคำรักทักทีไรใจละเมอ รักเสมอรักเธอหมดทุกบทกลอน
----กังวาน---- ุ่ บทพี่เป็น ตัวละคร ออดอ่อนเขา จะต้องเศร้า ซึมเซา เขาหลอกหลอน โลกใบนี้ ที่เห็น เช่นละคร ทุกบทตอน ยอกย้อน แสนอ่อนใจ
รับบทเป็น คนรัก มอบใจภักดิ์ แรกแรกรัก นอนหนุนตัก ไม่ผลักไส นานนานไป นอนหนุนมอน อ่อนทรวงใน รักลาไกล ไปลับ ไม่กลับมา
นี่ละหนา ชีวิตจริง ยิ่งโศกเศร้า ไม่มีเขา หงอยเหงา เศร้าเหว่ว้า จะมีเขา ไม่มีเขา เราต้องลา มรณา ลาจากกัน หวั่นทำไม
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2012, 06:51:PM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2012, 06:51:PM » |
ชุมชน
|
จะยากยุ่งมุ่งมั่นขยันสร้าง ให้เธอวางกลางใจมิให้หงอย จะไล่ทุยลุยนาแม้ว่าพลอย ลำบากหน่อยค่อยทำสู้กรำงาน
มอบหัวใจให้เจ้าเฝ้าถนอม ด้วยว่าพร้อมยอมสู้อยู่ใจขาน มากับพี่นี่ลำบากยากไม่นาน ขอดวงมานสานกันให้มันคง นะจ๊ะที่รัก(ในกลอน)
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
21 ตุลาคม 2012, 08:03:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2012, 08:03:PM » |
ชุมชน
|
เล่นบทรัก มิได้ อายและเขิน อายุเกิน ไปนิด คิดแล้วขำ จึงต้องเล่น บทเหงา เศร้าระกำ บทเจ็บหนำ ช้ำชอก ยอกดวงมาน
ต้องเล่นบท ยาย,ย่า ป้า,อา,น้า วัยชรา ยอมรับ กับสังขาร อักษรา ผ่านตา อีกไม่นาน คงถึงกาล ผ่านไป ไร้คนชม
ศิลป์อักษร กลอนรัก เขาผลักหนี ทุกวจี กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม ในฤทัย มีทุกข์ คลุกระทม จึงปรารมภ์ ขมเหงา เศร้าอาจิณ "ดิน" เล่นบทรัก ชักไม่ได้ อายจริงจริง กลัวถูกหญิง ยิงโดนอก ให้ฝกช้ำ เป็นวัวแก่ แลหญ้าอ่อน นอนงึมงำ บ่นพึมพำ หงำเหงือกแก่ ยักแย่ยัน
ลุงแก่แล้ว ไอ้หลานแก้ว มาแถวนี้ ดูแสงสี มีอารมณ์ ชมขำขัน อยู่กับบ้าน พานหงอยหงอย ปล่อยนานวัน มันไม่หัน ดันไม่โกง ยานโทงเทง
มาเปิดใจ ให้วาบหวาม งามสลอน ขอลุงก่อน นะหลานตา อย่าอวดเก่ง นะลุงหลาน เจือจานกัน วันละเพลง ขอลุงเด้ง สักวัน นะหลานตา
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
|
|