.jpg)
ขอขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.
๐ ย่าง..ย่อ..หยุด..ทรุดคลานริมธารฉ่ำ
กรเกร็งกรำกำดาบบ้างคาบไว้
เลาะเลียบทุ่งมุ่งฝ่าป่าเขาไกล
เคียงหน่วยไกร..พญายอด..หมู่สอดแนม
๐ ก้าวตามหลังพลางวิ่งประวิงหลบ
พรางตัวกลบม่านไพรมิให้แจ่ม
แจ้งแก่ตาดัสกร..ผู้รอนแรม
เข้ามาแกมกดขี่ราวีเรือน
๐ ริ้วรอยหนามหวามหวั่นต้องกลั้นเก็บ
กดจิกเล็บเหน็บตัวรัวเสมือน
ว่ายังหายใจอยู่รอดูเดือน
ณ วันเคลื่อนสู่ชัย..ในอรุณ
๐ ไร้คนรักหมายปองจึงคล่องจิต
ด้วยชีวิตก่อน..ใกล้ไพร่สถุน
ได้โอกาสจากนายกองมองเห็นคุณ
ท่านการุณฝึกฝน..กลดาบตี
๐ จึงสังกัดไพร่หลวงควงดาบคู่
สมทบหมู่ตาเหยี่ยว..ปราดเปรียวศรี
ประจันต์เบา..เงาเงียบเฉียบราตรี
สังเกตุการณ์..ทัพอัปรีย์ที่รุกราน
๐ ถอนหน่วยจากแนวหน้าฝ่าความมืด
ออกก้าวยืดเยี่ยงพรายนายทหาร
ย่องตามหลัง..นายกองมองอาการ
เด่นประมาณขุนศึก..ระทึกทรวง
๐ แลหัวหมู่ดูคล้ายสายตาฉ่ำ
คงเก็บงำความในจิต..ที่คิดหวง
หลากสายตาล้วนเปี่ยมเทียมดาวดวง
คงคิดถึงพุ่มพวง..ที่ห่วงใย
๐ ชังแต่ข้าผู้นี้ที่หนาวนัก
มีเพียงดาบ..ด้ามกรัก..จักถือไว้
ยลแทนหญิงอยุธย์..ไร้นุชใด
ยื่นสไบ..แพรพรรณ..ให้ฝันเลย...
เมฆา...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
