ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

ฝนล้างร้อนหายปลายเมษา
กิ้งกือตั้งหน้าข้ามถนน
ตะแบกแหวกใบให้ม่วงยล
ดอกไม้ไพรสณฑ์ระรวยริน

ร้อนแล้งเผาไหม้เหงื่อไคลหยด
หยิบซดน้ำใส่ให้ร้อนสิ้น
เออ...เพียงฝนแรกชำแรกดิน
เหมือนพลันได้ยินเพลงปลุกไพร

*** คุณงายชอบถนนสายที่ต้องผ่านเป็นประจำค่ะ  อากาศเย็นๆ หอมดอกไม้ป่ายังกะดอกมะลิแน่ะ
 

[มังตรา]

         


ฝนแรกโปรย  ร่วงโรยหล่น  จากบนฟ้า                        หยาดลงมา  พาใจชื่น  ระรื่นจิต
โอ้ฝนเอ๋ย  ช่างเย็นฉ่ำ  ไปทั่วทิศ                               ชุบชิวิต  ชาวประชา  น่าสุขใจ

ทั้งชาวนา  ชาวสวน  ล้วนสดชื่น                                ฝนดำมื้น    ชื่นอุรา   น้ำตาไหล
ได้ฝนแล้ว  คงไม่แคล้ว  แล้วกำไร                            ถ้าเหลือจ่าย  คงได้ตังค์  พอมั่งมี

อีกลูกเด็ก  เล็กแดง   แย่งกันออก                            มาข้างนอก   ออกเล่นฝน  จนเต็มที่
เด็กสนุก  ผู้ใหญ่ทุกข์   ไม่เข้าที                               ตัวร้อนจี๋  ต้องพึ่งหมอ  ขอกินยา

คนทีรัก  มักฝากใจ  ไว้ที่ฝน                                    แม่หน้ามน  จะหนาวไหม  ยามใจหา
อยู่ทางนี้   มีฝนโปรย   โรยลงมา                              รอฝนซา   จะโทรน่ะ  นะดวงใจ
                                                                                                                             

[วลีลักษณา]

เด็ดดอกไม้ไหวสั่นถึงชั้นฟ้า
ยินวาจานี้คง..ให้สงสัย
จะร่ายยาวสาวความแปลตามใจ
ว่าโยงใยไกลล่วงห้วงนภา

ธรรมชาติไม้ดอกต้องออกผล
เพื่อสืบต้นตอใหม่เพื่อให้ป่า
ให้ขุนเขาชุ่มเย็นดังเป็นมา
ให้ฝนฟ้าหลั่งนองต้องฤดู

เราไม่เด็ด แต่ตัด ผลัดที่โค่น
จนเขาโล้นเลี่ยนยอดทอดเหยียดอยู่
ไม่เหลือความร่มรื่นให้ชื่นชู
เราคือผู้ลงทัณฑ์ พลันรับภัย

ธรรมชาติพิโรธโกรธกระหน่ำ
เพราะคนล้ำเขตคั่นที่กั้นให้
จึงต้องรับผลกรรมที่ทำไป
โลกวิบัติร้อนไหม้ใครเล่าทำ

[จ้อง เจรียงคำ]

ฝนล้างร้อนหายปลายเมษา
กิ้งกือตั้งหน้าข้ามถนน
ตะแบกแหวกใบให้ม่วงยล
ดอกไม้ไพรสณฑ์ระรวยริน

ร้อนแล้งเผาไหม้เหงื่อไคลหยด
หยิบซดน้ำใส่ให้ร้อนสิ้น
เออ...เพียงฝนแรกชำแรกดิน
เหมือนพลันได้ยินเพลงปลุกไพร

*** คุณงายชอบถนนสายที่ต้องผ่านเป็นประจำค่ะ  อากาศเย็นๆ หอมดอกไม้ป่ายังกะดอกมะลิแน่ะ
 

แมกไม้ไหวเอนเต้นระบำ
ฝนพรำฮัมเพลงบรรเลงใส่
ป่าเอยเคยเหงา...ก็เร้าใจ
ครื้นครึกพฤกษ์ไพร..หอมไอดิน

ฝนจางทางจร..ตอนชุ่มชื่น
เริงรื่นฟื้นชีพทุกกลีบกลิ่น
มวลสัตว์จัดแจงแหล่งอยู่กิน
ได้ยินได้เห็น..เป็นกำไร
 
น่าอิจฉาคุณงายจังเลยครับ...ได้ใกล้ชิดธรรมชาติ..

[ไพร พนาวัลย์]

รัตติกาลผ่านมาดั่งฟ้ารั่ว
มองไปทั่วมืดมนฝนเหนือใต้
ทั้งอีสานตะวันออกชอกช้ำใจ
ทั่วถิ่นไทย ฝนฟ้ามาเยี่ยมเยือน

ฝนเอ๋ยฝนหล่มพรมแต่พอใช้
ที่นาไร่เพียงพอรอเต็มเขื่อน
อย่าถล่มข่มขวัญให้ฟั่นเฟือน
ฝนมาเยือนทั่วไทยใจชื่นบาน

ฟ้าเอ๋ยฟ้าปราณีอย่าพิโรธ
ขอจงโปรดเมตตาอย่าล้างผลาญ
น้ำถล่มดินทะลายแทบวายปราณ
โปรดสงสารชาวโลกที่โศรกตรม

ขอฝนฟ้าประทานอย่าแห้งแล้ง
ให้ดินแตกระแหงจนขื่นขม
พอฝนลาฟ้าสางสร่างโศรกตรม
รื่นภิรมย์สดสวยด้วยฝนพรำ

 

“ปรางค์  สามยอด”