ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปีศาจสุรา]

เจ็บดวงใจโดนทำร้ายให้ใจช้ำ
ทุกระกำช้ำทรวงลวงหลอกฉัน
เจ็บมานานแสนนานผ่านหลายวัน
ทุกข์ทนนั้นไม่หายคลายจากใจ
คนไร้รักจักไม่รู้ความเจ็บปวด
แสนร้าวรวดว่าปวดสักเพียงไหน
เจ็บคมหอกคมดาบมิเท่าไร
แต่ก็ไม่เท่าคนรักมาหักใจ

[น้ำหวาน]

ฉันเข้าใจอาการคนอกหัก
ที่ถูกเธอทำลายรักเมื่อครั้งก่อน
ถ้าฉันไม่มีเขาเข้ามาเยียวยาอาทร
ฉันก็คงไม่ลืมบางตอนที่เธอจากไป

ฉันเคยรักเธอมาก
แต่ตอนนี้ไม่อยากเห็นหน้าหรือรักใคร่
เพราะฉันจำได้ดี...วันที่เธอทิ้งไป
แล้วตอนนี้ฉันก็ไม่เหลืออะไรให้เธอจริง ๆ

ขอบคุณที่กลับมา
ฉันรู้นะว่าเธอถูกทอดทิ้ง
รู้หรือยังการถูกบอกเลิกมันเจ็บจริง ๆ
ฉันคิดว่าเธอคงรู้สึกสำนึกในสิ่งที่เธอทำ

[น้ำหวาน]

หัวใจมีไว้ให้คนที่รัก
แต่ถ้าเธอไม่รู้จักที่จะรักษา
ฉันก็ไม่มัวมานั่งเช็ดน้ำตา
เพราะเวลาของฉันมีค่าเหมือนกัน

[ชมพูไพร]

ให้อัดอั้น เจ็บตรง ดวงใจนี้
มองตรงที่ เรายืน สอื้นเหงา
รู้ว่าเจ็บ ยังเก็บคิด โอ้จิตเรา
โง่งมเขลา เหมือนเมาบ้า ล้าระโรย

ยืนหยุดมอง ให้หมองเศร้า อกซ้ำหนอง
น้ำตานอง ร้องไห้ ใจระโหย
เขาลาลับ ดับรักแล้ว แคล้วโบกโบย
ร้องโอดโอย โธ่เท่านั้น ยิ่งเจ็บใจ

 

[ระนาดเอก]

๐ เคยเกิดแผลที่ร่างอย่างผิดพลาด
แต่ผงาดยืนขึ้นฟื้นกายได้
มินานวันแผลหายก็กลายไป
ความสดใสก็กลับรับร่างกาย

๐ แต่ครั้งนี้เธอทำย้ำสุดเจ็บ
มองไม่เห็นแผลเหน็บเจ็บล้มพ่าย
ซมทรุดตัวปวดร้าวเศร้าใจชาย
พิษแผลร้ายเธอทำย้ำปวดใจ..

[บ้านกลอนไทย]

 

๐ ประหนึ่งว่า ทาเกลือ แล้วเจือกรด
เอาสาดรด หมดสิ้น ดวงจินต์ให้
เจ็บปวดจน จวนเจียน เวียนจากไป
ทั้งอุ่นไอ ใส่เท  เสน่ห์ลวง

๐ เจ็บภายนอก บอกหมอ ต่อรักษา
ทั้งกินทา ยาหน่อย ก็พลอยถ่วง
แต่ใจเจ็บ เหน็บหนาว ปวดร้าวทรวง
ยาทั้งปวง กองก่าย….มิหายเลย


แบบว่า….คนรักษาได้มีเพียงเธอนะจ๊ะ   ฮ่าๆ

     
  

[สายใย]

ให้อัดอั้น เจ็บตรง ดวงใจนี้
มองตรงที่ เรายืน สอื้นเหงา
รู้ว่าเจ็บ ยังเก็บคิด โอ้จิตเรา
โง่งมเขลา เหมือนเมาบ้า ล้าระโรย

ยืนหยุดมอง ให้หมองเศร้า อกซ้ำหนอง
น้ำตานอง ร้องไห้ ใจระโหย
เขาลาลับ ดับรักแล้ว แคล้วโบกโบย
ร้องโอดโอย โธ่เท่านั้น ยิ่งเจ็บใจ

 

แม้หัวใจได้รักประจักษ์แล้ว
ดังดวงแก้วแพร้วพร่างกระจ่างใส
เป็นความหวานซ่านละมุนอบอุ่นไอ
เกิดสายใยหวังสมภิรมย์ภักดิ์

ก็แอบเก็บไปฝันในวันเหงา
ว่าอย่างน้อยตัวเรานั้นรู้จัก
สิ่งสวยสดงดงามฃื่อความรัก
ถึงอกหักหลายหนสู้ทนทุกข์

[พิมพิลาไลย]

๐ เคยเกิดแผลที่ร่างอย่างผิดพลาด
แต่ผงาดยืนขึ้นฟื้นกายได้
มินานวันแผลหายก็กลายไป
ความสดใสก็กลับรับร่างกาย

๐ แต่ครั้งนี้เธอทำย้ำสุดเจ็บ
มองไม่เห็นแผลเหน็บเจ็บล้มพ่าย
ซมทรุดตัวปวดร้าวเศร้าใจชาย
พิษแผลร้ายเธอทำย้ำปวดใจ..

ขอร่วมบทกลอนด้วยสักคนนะคะ ถ้าเป็นการไม่ควร ขออภัยด้วยนะคะ

อยากถามเหน็บเจ็บแค่นี้พี่จำไหม
น้องว่าไม่ ใช่ป่ะ คะคุณพี่
เพราะคงเจ็บ..คัน..คัน..มัน..มัน..ดี
เจ็บแค่นี้พี่เราเขาสู้ตาย

[ไพร พนาวัลย์]

โอ๊ย....เจ็บจิตเจ็บใจไช่พูดเล่น
ใจมันเต้นแผ่วเบาเศร้าหนักหนา
เจ็บแปลบแปลบแสบไปในอุรา
เหมือนโดนผ่าโดนแทงเลือดแดงแล้ว....

เพราะยอดหญิงเคยรักปักดวงจิต
เจ้ามิ่งมิตรมาบอกลาทำตาแป๋ว
อยู่กับพี่หนูคงจอดไม่ต้องแจว
ขอลาแล้วเขามารอหน้าประตู

ตาย ตาย ตายแน่แม่คุณเอ๋ย...
ช่างใจร้ายจังเลยน่าจะรู้
ถ้าเธอไปแล้วใครจะมาดู
คนพิการนอนคุดคู้อยู่คนเดียว....

ตายคักๆ เฮ้อ..


       


"ปรางค์ สามยอด"

[พิกุลแก้ว]

แผลภายนอกยังดีที่เราเห็น
เป็นแผลเป็นก็ยังอาจรักษาได้
แต่แผลรักโดนหักอกแสนปวดใจ
จะใส่ยาตรงไหน...หาไม่เจอ

หากน้องรู้ว่าพี่เจ็บที่ตรงไหน
จะรีบเอายาชูใจมาเสนอ
จะตามหาหมอยาใจให้พบเจอ
เชื้อเชิญเธอรักษาให้พี่ชาย.

[ปีศาจสุรา]

ใจแตกสลาย  เหมือนตายทั้งเป็น
เธอมาลวงเล่น  เห็นเป็นขำขำ
เธอคงไม่รู้  ว่าผู้ชอกช้ำ
ต้องทุกข์ระกำ  ชำ้ชอกหลอกลวง
หัวใจฉันเจ็บ  โดนเย็บที่ทรวง
แผลหนักใหญ่หลวง  พ่วงด้วยน้ำตา
นั่งนอนนึกคิด  ให้จิตรักษา
ใช้กาลเวลา  พาความช้ำไป