ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"รางวัล..กำนัลเธอ?"

๐

๐ ในมือเรียวกุมผ้าเช็ดหน้าน้อย
แล้วค่อยค่อยซับหน้าคราใกล้ฉัน
เหงื่อที่ผุดก็หายสลายพลัน
คือของขวัญงดงามยามฉันท้อ

๐ สุดที่รัก!คำนี้จึงถี่หลุด
หวังเสียงรุดลงใจกายเธอหนอ
ต่างตอบแทนซึ่งกันปันพนอ
ไม่ต้องขอฉันให้ไปทุกครั้ง

๐ ไม่เคยมีมือไหนซับไคลเหงื่อ
ไม่มีใครเติมเชื้อเยื่อใยฝัง
เท่ากับเธอคนเดียวเหนี่ยวใจจัง
มอบภวังค์เคลิบเคลิ้มเติมรักเรา

๐ อย่าถามว่าสวรรค์นั้นอยู่ไหน
เพราะมันใกล้มีเธอไม่เจอเหงา
คือทุกสิ่งสวยสดรสบางเบา
แต่ชวนเร้าละมุนอุ่นทรวงใน

๐ คราได้มองจ้องเธอเหม่อทุกครั้ง
ด้วยจิตพลั้งนารีที่สวยใส
หลงสัมผัสบอบบางจนคว้างไป
คว้ามือได้กุมเธอเสมอมา

๐ เอี้ยวตัวลอบกระซิบทิพย์คำหวาน
ตรึงดวงมานคนงามตามประสา
รักเสมอทวีมิสร่างซา
ก่อนถอนหน้าหอมนางเป็นรางวัล?"






..ขอขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

[พิมพิลาไลย]

สองมือปาดหยาดเหงื่อเพื่อให้หมด
แต่ละหยดลดในหัวใจฉัน
ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าท้าตะวัน
ที่จะพลันร่วงลับลงกับดิน

ทุกคำหลุดสุดที่รักปักทรวงลึก
มโนนึกถึงสวรรค์พลันถวิล
เสียงหัวใจเรียกร้องก้องเมฆิน
เธอได้ยินใช่ไหมให้รางวัล


พิมพิลาไลย

[มนฤทธิ์]

เธอทำให้ฉันยิ้มอิ่มเอมจิต
แนบใกล้ชิดได้หัวเราะจนงอหาย
เธอทำให้ฉันปลื้มลืมทุกข์ใจ
ขอมอบไว้ใจของฉันกำนัลเธอ

[ไพร พนาวัลย์]

สองมือปาดหยาดเหงื่อเพื่อให้หมด
แต่ละหยดลดในหัวใจฉัน
ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าท้าตะวัน
ที่จะพลันร่วงลับลงกับดิน

ทุกคำหลุดสุดที่รักปักทรวงลึก
มโนนึกถึงสวรรค์พลันถวิล
เสียงหัวใจเรียกร้องก้องเมฆิน
เธอได้ยินใช่ไหมให้รางวัล

 พิมพิลาไลย 

      

มีรางวัลอะไรหนอขอรู้หน่อย
อย่าให้คอยเก้อนะจะได้ฝัน
เก็บมานอนละเมอเพ้อรำพัน
เมื่อพบกันไม่ต้องทวงนะดวงใจ

ฝากตะวันรอนรอนช่วยอ่อนแสง
ดวงกลมโตสีแดงแสงสดใส
เมื่อเจ้ามองเห็นตะวันอันรำไร
เหมือนดวงใจของพี่ที่มองเธอ

 

“ปรางค์  สามยอด”

[สายไหม]

คืนนี้เหงา อ่อนล้า สุดจะฝืน
วันเวลา ได้กลืน ชีวิตฉัน
ฉันอ่อนล้า โรยแรง ใต้แสงจันทร์
ไร้น้ำตา ไร้ฝัน อันสุขใจ

ปราถนา เพียงมือ อันอ่อนนุ่ม
เธอมากุม หัวใจ ที่อ่อนไหว
ปราถานา เพียงรอยยิ้ม กำลังใจ
เป็นรางวัล กำนัลให้ จากใจเธอ

[nangfamusic]

หิ้วและหอบ มอบดวงใจ ไว้ที่นี่
หากคนดี เห็นค่า จงปราศรัย
เพียงเอื้อนเอ่ย ว่ารักเหลือ เหนือสิ่งใด
ตัวและใจ ให้ของขวัญ กำนัลเธอ

จะดูแลแม้ยามหลับ กลับถึงบ้าน
หลังเลิกงานคงอ่อนล้า มาเสมอ
ช่วยผ่อนคลาย หายร้อนตอนเมื่อเจอ
ยิ้มเสนอ ตอบแทนใจ ให้รางวัล

[มนฤทธิ์]

หิ้วและหอบ มอบดวงใจ ไว้ที่นี่
หากคนดี เห็นค่า จงปราศรัย
เพียงเอื้อนเอ่ย ว่ารักเหลือ เหนือสิ่งใด
ตัวและใจ ให้ของขวัญ กำนัลเธอ

จะดูแลแม้ยามหลับ กลับถึงบ้าน
หลังเลิกงานคงอ่อนล้า มาเสมอ
ช่วยผ่อนคลาย หายร้อนตอนเมื่อเจอ
ยิ้มเสนอ ตอบแทนใจ ให้รางวัล

รีบมาตอบบอกเธอว่าข้ารักยิ่ง
รักจริงจริงเพราะเธอพาอารมณ์ขัน
รักเน้นเน้นแอบแฝงเร้นเฟ้นแบ่งปัน
เฝ้าใฝ่ฝันจ้องรางวัลนั้นของเธอ

[พิมพิลาไลย]

สองมือปาดหยาดเหงื่อเพื่อให้หมด
แต่ละหยดลดในหัวใจฉัน
ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าท้าตะวัน
ที่จะพลันร่วงลับลงกับดิน

ทุกคำหลุดสุดที่รักปักทรวงลึก
มโนนึกถึงสวรรค์พลันถวิล
เสียงหัวใจเรียกร้องก้องเมฆิน
เธอได้ยินใช่ไหมให้รางวัล

 พิมพิลาไลย 

      

มีรางวัลอะไรหนอขอรู้หน่อย
อย่าให้คอยเก้อนะจะได้ฝัน
เก็บมานอนละเมอเพ้อรำพัน
เมื่อพบกันไม่ต้องทวงนะดวงใจ

ฝากตะวันรอนรอนช่วยอ่อนแสง
ดวงกลมโตสีแดงแสงสดใส
เมื่อเจ้ามองเห็นตะวันอันรำไร
เหมือนดวงใจของพี่ที่มองเธอ

 

“ปรางค์  สามยอด”

รางวัลจาก ดวงใจ คนไกลห่าง
ทุกสิ่งอย่าง อยากได้ ให้เสมอ
เว้นแต่เดือน และดาว คราวได้เจอ
พี่เสนอ บอกมา หาให้เลย

รางวัล กำนัลเธอ เสนอได้
แพงเกินไป ไม่มีตัง จะนั่งเฉย
เงินเดือนน้อย คอยได้ ไหมทรามเชย
ซื้อได้เลย ไอติมแท่ง แล้วแบ่งกัน

emo_25รักกันก็แบ่งกันนะคะ

พิมพิลาไลย