ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

ยังเยี่ยมชมดมดอมกลิ่นหอมหวาน
แห่งบทกานท์ร้อยศิลป์รบิลสรวง
เปรียบอาหารผ่านหิวไส้กิ่วกลวง
จึงส่งล่วงลำคอขออิ่มเอม

ครั้นหิวดับลับลาสาใจอยาก
ก็พลันจากร้อยรสหมดเกษม
เหลือร่องรอยคล้อยหลังครั้งปิ่มเปรม
คือจบเกมหวานชื่นทุกกลืนกิน

จนกว่ากาลผ่านทวนหวนมื้อใหม่
อาจมีใจรู้สึกนึกถวิล
ตามโหยหาอารมณ์เพาะบ่มชิน
มิจบสิ้นเวียนวนของคนเรา

แม้อาหารทานบ่อยร้อยพันหมื่น
กี่วันคืนผ่านพบจบรอยเก่า
ก็ยังมีเริ่มใหม่ไม่สร่างเซา
เปรียบลำนำคำเนาเคล้าวารี.

                  บูรพาทรนง

[เนิน จำราย]

ธรรมชาติธรรม

เวลาวารีมีรอยเคลื่อน
ดวงเดือนตาวันจากผันที่
เหมือนเดิมเริ่มใหม่ไหวอยู่ดี
วนวี่กลับเริ่มที่เดิมมา

ธรรมชาติขาดเหลือผูกเผื่อแผ่
ตามแต่กลกาลลอยผ่านหน้า
อาทิตย์เคลื่อนคล้อยปล่อยเวลา
จันทราเช่นกันหมุนผันแปร

ชาวชนคนโลกทุกข์โศกเศร้า
บางคราวหลากเหลือผูกเผื่อแผ่
สมสุขยุคเข็ญเป็นธาตุแท้
ผู้แก่บ่าวสาวเดินก้าวเคียง

เนิน จำราย