เรื่องลามใหญ่ไปถึงบึงหนองหาร
แดนอีสานบ้านป่าพนาถิ่น
เป็นตำนานกาลเก่าเราได้ยิน
วังนาคินดินล่มน้ำห่มดอน
ผาแดงหนุ่มลุ่มหลงอนงค์น้อง
เฝ้าหมายปองจ้องตาหน้าสลอน
เพราะไอ่งามหยามตนจนฮำฮอน
กายผ่าวร้อนอ้อนพ่อสู่ขอนาง
นาคก็รักปักใจหญิงไอ่เข้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าจนพ้นรุ่งสาง
ร่ายมนตราอาคมปูพรมทาง
หลบอำพรางร่างกระรอกอยู่ซอกไพร
มีพรานกงองอาจและมาดมั่น
จ้องสัตว์นั้นปั้นยิ้มอิ่มสดใส
ง้างธนูคู่ชีพรีบเหนี่ยวไก
เป้าหมายใหม่ใจกระรอกกลิ้งกลอกตา
ลูกดอกพุ่งมุ่งลงตรงไรขน
ตกใจจนจิตดับไปกับหน้า
ยักษ์เป๋วิ่งว่องไวใกล้เข้ามา
มีประกันไหมหว่าหรี่ตาดู
มหาซัง...
