ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เด็กหัดกลอน]

เหงาแสนเหงาตัวเราเฝ้าแต่เหงา
เศร้าแสนเศร้าด้วยตัวเราเศร้าเหลือแสน
เหงากับเศร้ารวมกันมากยากทดแทน
เศร้าเหงาแน่นในใจใครช่วยที

นั่งนอนนึกถึงเขาเฝ้าหลงใหล
นึกคราใดใจหม่นหล่นหลีกหนี
อยากตามหาหัวใจไม่รักดี
หัวใจนี้มีแต่เหงาเศร้าเดียวดาย

[chaipan1999]

เหงาแสนเหงาตัวเราเฝ้าแต่เหงา
เศร้าแสนเศร้าด้วยตัวเราเศร้าเหลือแสน
เหงากับเศร้ารวมกันมากยากทดแทน
เศร้าเหงาแน่นในใจใครช่วยที

นั่งนอนนึกถึงเขาเฝ้าหลงใหล
นึกคราใดใจหม่นหล่นหลีกหนี
อยากตามหาหัวใจไม่รักดี
หัวใจนี้มีแต่เหงาเศร้าเดียวดาย

 

emo_116เห็นเธอเหงา ปนเศร้า เฝ้าคอยหา
ฉันฝากสาย ลมมา ให้เศร้าหาย
เสียงกระซิบ แผ่วสำเนียง เพียงเหงาคลาย
คนคนนี้ ไม่หนีหน่าย คู่กายเธอ

หากเธอเหงา มองดาว ที่พราวฟ้า
ดวงจันทรา แทนฉัน มั่นเสมอ
ราตรีนี้ ฉันคนึง คิดถึงเธอ
ถ้าเธอเพ้อ ฉันก็เหม่อ คิดถึงกัน...

 

[พิมพิลาไลย]

เหงาแสนเหงาตัวเราเฝ้าแต่เหงา
เศร้าแสนเศร้าด้วยตัวเราเศร้าเหลือแสน
เหงากับเศร้ารวมกันมากยากทดแทน
เศร้าเหงาแน่นในใจใครช่วยที

นั่งนอนนึกถึงเขาเฝ้าหลงใหล
นึกคราใดใจหม่นหล่นหลีกหนี
อยากตามหาหัวใจไม่รักดี
หัวใจนี้มีแต่เหงาเศร้าเดียวดาย

เหงาแสนเหงาเศร้าใจจำไว้ว่า
จงหันหน้าซุกหมอนนอนร้องไห้
ปลดความช้ำให้น้ำตามาล้างใจ
แล้วยืนใหม่อีีกครั้งตั้งใจทำ

คงไม่มีอะไรไม่พลาดผิด
ช่วงชีีวิตคิดไว้ใครถลำ
อุทาหรณ์สอนใจไว้จงจำ
เมื่อเราทำผิดไปให้แก้ตัว

พิมพิลาไลย

[เพรางาย]

ถ้าเหงาซุกบุกใจไร้ทางออก
แถมเศร้าหลอกหลอนรักชักมึนหัว
ก็ยอมรับเหงาเศร้าเข้าพันพัว
แต่อย่ามัวยึดไว้ไม่คลายมือ

เมื่อไรเหงาเมื่อยล้าคงลากลับ
เศร้าคงนับวันถอยกร่อยใจดื้อ
ร่วมแรงทักยังผลักไสไม่หืออือ
เรื่องจะยื้อเหงาเศร้าต่อ...ขอไม่นะ

[เด็กหัดกลอน]

 

emo_116เห็นเธอเหงา ปนเศร้า เฝ้าคอยหา
ฉันฝากสาย ลมมา ให้เศร้าหาย
เสียงกระซิบ แผ่วสำเนียง เพียงเหงาคลาย
คนคนนี้ ไม่หนีหน่าย คู่กายเธอ

หากเธอเหงา มองดาว ที่พราวฟ้า
ดวงจันทรา แทนฉัน มั่นเสมอ
ราตรีนี้ ฉันคนึง คิดถึงเธอ
ถ้าเธอเพ้อ ฉันก็เหม่อ คิดถึงกัน...

 

[/quote]

ขอบคุณพี่ที่เห็นใจในความเหงา
ลมแผ่วเบาผ่านมาพาใฝ่ฝัน
เสียงกระซิบแผ่วแผ่วแว่วถึงนั้น
บอกกับฉันว่ายังหวงและห่วงเธอ
หากวันใดเหงาอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี
ขอคนดีพี่ชายใกล้เสมอ
ไม่อยากหลับตื่นมาไม่พบเจอ
กลัวต้องเพ้ออยู่กับเหงาเศร้าฤทัย

[มนฤทธิ์]

ความเหงาเศร้าพาใจให้คิดถึง
เธอผู้หนึ่งซึ่งฉันมั่นหนักหนา
เฝ้าคำนึงคิดถึงอยู่ทุกครา
เมื่อเห็นหน้าพาเหงาเศร้าจางไป

[เด็กหัดกลอน]

เหงาแสนเหงาเศร้าใจจำไว้ว่า
จงหันหน้าซุกหมอนนอนร้องไห้
ปลดความช้ำให้น้ำตามาล้างใจ
แล้วยืนใหม่อีีกครั้งตั้งใจทำ

คงไม่มีอะไรไม่พลาดผิด
ช่วงชีีวิตคิดไว้ใครถลำ
อุทาหรณ์สอนใจไว้จงจำ
เมื่อเราทำผิดไปให้แก้ตัว

พิมพิลาไลย

ขอบคุณพี่พิมนี้ชี้ถูกผิด
ช่วงชีวิตที่เหงาเศร้าสุดขั้ว
เคยร้องไห้ช้ำใจให้หมองมัว
กลัวแสนกลัวต้องอยู่เดียวแสนเปลี่ยวใจ
ขอจดจำคำพี่ไว้ไม่ถลำ
จะนำคำสอนสั่งระวังไว้
ปลดอาวรณ์ถอนเจ็บช้ำระกำใจ
จะแก้ไขพลาดผิดคิดสิ่งดี

[เด็กหัดกลอน]

ถ้าเหงาซุกบุกใจไร้ทางออก
แถมเศร้าหลอกหลอนรักชักมึนหัว
ก็ยอมรับเหงาเศร้าเข้าพันพัว
แต่อย่ามัวยึดไว้ไม่คลายมือ

เมื่อไรเหงาเมื่อยล้าคงลากลับ
เศร้าคงนับวันถอยกร่อยใจดื้อ
ร่วมแรงทักยังผลักไสไม่หืออือ
เรื่องจะยื้อเหงาเศร้าต่อ...ขอไม่นะ

ขอต้อนรับความเหงารวมเศร้าด้วย
เป็นผู้ช่วยให้น้อยพลอยสละ
ทิ้งเหงาเศร้าอย่างง่ายผ่อนคลายคะ
เพราะมานะตั้งใจตามคำแนะนำ
พี่เพรางายบอกกล่าวเรายึดถือ
อย่าหืออือกับเหงาเฝ้าตอกย้ำ
ไม่ทิ้งเหงาเศร้าตามหยามจนช้ำ
ไม่อยากซ้ำเสียใจทิ้งไปเลย

[ไพร พนาวัลย์]

เมื่อยามเหงาขอมีรักสมัครมิตร
เป็นคู่คิดเคียงใจให้สุขสันต์
ยิ้มระรื่นชื่นใจให้แก่กัน
แล้วจงหมั่นเติมสุขทุกคืนวัน

เมื่อยามเศร้าอย่าเอาใจเข้าไปยึด
อย่าไปอึดเอาใจไปถือมั่น
จงยิ้มรับกับมันจะบรรเทา
หมดสาเหตุแห่งเศร้าจะเบาเอง

น้อยเอ๋ย สู้ๆๆๆๆๆๆ

 

“ลุงปรางค์  จ้า”

พิมเอ๋ย นานๆมาที ยืมไลน์สวยๆหน่อยเน้อ   

[เด็กหัดกลอน]

เมื่อยามเหงาขอมีรักสมัครมิตร
เป็นคู่คิดเคียงใจให้สุขสันต์
ยิ้มระรื่นชื่นใจให้แก่กัน
แล้วจงหมั่นเติมสุขทุกคืนวัน

เมื่อยามเศร้าอย่าเอาใจเข้าไปยึด
อย่าไปอึดเอาใจไปถือมั่น
จงยิ้มรับกับมันจะบรรเทา
หมดสาเหตุแห่งเศร้าจะเบาเอง

น้อยเอ๋ย สู้ๆๆๆๆๆๆ

 

“ลุงปรางค์  จ้า”

พิมเอ๋ย นานๆมาที ยืมไลน์สวยๆหน่อยเน้อ   

ยามนี้น้อยเรียนรู้สู้ความเหงา
พอบรรเทาลงบ้างยังไม่เร่ง
ปล่อยให้ใจผ่อนคลายลงไปเอง
ด้วยน้องเกรงเร่งไปใจระกำ

เรื่องใจสู้น้อยดูสู้เต็มร้อย
ไม่มีถอยปล่อยใจให้ถลำ
ลุงปรางค์ช่วยเชียร์น้อยพลอยสุขล้ำ
น้อยจะทำให้ได้ไม่ต้องกลัว

สู้ ๆๆๆๆๆๆๆ คับป๋มท่านลุงปรางค์ ว่าแต่ลุงหายไปไหนมา

[ดอกกระเจียว]

โอ้ล่ะว้าใครว่าเหงาไม่เท่าผม
ทุกข์ระทมเพียงใดใจทั้งขั้ว
ฟังลุงหลานสานคำช้ำใจตัว
ด้วยหมองมัวย่นย่อจะต่อคำ

เราว่าเราเขียนเพราะเหมาะสมนัก
ใครรู้จักรู้ใจได้ขันขำ
ใครลึกซึ้งหวานไหวได้จดจำ
คนปรักปรำทุกอย่างเห็นเหมือนเป็นจริง

เหมือนภาพวาดของเลโอนาโด
นานอักโขท่านผูกถูกทุกสิ่ง
ภาพภายนอกสะท้อนในอันประวิง
ที่สู่สิงก่อนยอมรับกับตัวเอง

ผมไม่ได้เลียนแบบแบบว่าคล้าย
หรือเปรยเปรยให้ละม้ายว่าตัวเก่ง
ในหนังสือซื้อไว้พึ่งพิศเพ่ง
ว๊าว..ช่างโคตเจ๋งวิจิตรไว้..คล้ายเราจัง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[มนฤทธิ์]

ยามน้อยเหงาให้เจ้าคิดถึงพี่
ดวงฤดีอย่าเศร้าอย่าเหงาหงอย
เพราะยามพี่เหงาเศร้าเฝ้าเหม่อคอย
ยังมีรอยอักษราค่าชื่นชม

[เด็กหัดกลอน]

ความเหงาเศร้าพาใจให้คิดถึง
เธอผู้หนึ่งซึ่งฉันมั่นหนักหนา
เฝ้าคำนึงคิดถึงอยู่ทุกครา
เมื่อเห็นหน้าพาเหงาเศร้าจางไป

เวลาเหงาพี่เราเฝ้าห่วงหา
ส่งสายตาปลอบขวัญพาหวั่นไหว
ช่างอบอุ่นหนุนเอื้อเจือด้วยใจ
มอบมาให้ด้วยใจจริงยิ่งเขินอาย
แต่ทำไมไม่รู้ยังดูเหงา
มันรุมเร้าหัวใจใกล้สลาย
เดินเข้าไปซุกแอบแนบพี่ชาย
เผื่อความเหงาจางหายได้บรรเทา

แหะ แหะ พอได้นะคะพี่ชาย

[มนฤทธิ์]

เวลาเหงาพี่เราเฝ้าห่วงหา
ส่งสายตาปลอบขวัญพาหวั่นไหว
ช่างอบอุ่นหนุนเอื้อเจือด้วยใจ
มอบมาให้ด้วยใจจริงยิ่งเขินอาย
แต่ทำไมไม่รู้ยังดูเหงา
มันรุมเร้าหัวใจใกล้สลาย
เดินเข้าไปซุกแอบแนบพี่ชาย
เผื่อความเหงาจางหายได้บรรเทา

แหะ แหะ พอได้นะคะพี่ชาย

[/quote]

มาทางนี้พี่เต็มใจให้น้องน้อย
หายเศร้าสร้อยอ้อมกอดพี่นี้คลายเหงา
อบอุ่นนักแนบกระชับรับสองเรา
พอบรรเทาให้ความเหงาเราจางไป...

[ระนาดเอก]

๐ เธอใช่ไปตัวเปล่าในคราวนี้
แต่คว้ารักล้นปรี่ที่เคยให้
เอาติดตัวฝากแต่แผลหัวใจ
ส่งฉันไร้กำลังอย่างคนตาย

๐ ปีกความเศร้าเหงาเงียบเยียบเข้าสุม
โอบสู่มุมหมองไหม้ใจสลาย
ทุกสิ่งเกิดเมื่อรักหักคลอนคลาย
มาสยายคลุมร่าง..อย่างผู้แพ้..

[การะเกด]

ในความมืดสลัวน่ากลัวนัก
ในความรักอ้างว้างเลิกร้างหนี
ในความจริงอยากชิดมิตรชีวี
เหงาเหลือที่จะเอ่ยเผยออกมา

[ปีศาจสุรา]

ไม่ได้มากับแฟนควงแขนออก
ไม่ได้บอกชวนใครมาพาไหลหลง
ไม่ได้มากับเพื่อนเอื้อนอนงค์
อย่าพึ่งงงเดี๋ยวเฉลยเอ่ยวาจา
แต่วันนี้พี่มากับความเหงา
แถมยังมีความเศร้าเอามาหา
เฝ้าตามติดชิดใกล้ไม่ห่างตา
มากหนักหนาใครช่วยพาเหงาไปที

[chaipan1999]

ไม่ได้มากับแฟนควงแขนออก
ไม่ได้บอกชวนใครมาพาไหลหลง
ไม่ได้มากับเพื่อนเอื้อนอนงค์
อย่าพึ่งงงเดี๋ยวเฉลยเอ่ยวาจา
แต่วันนี้พี่มากับความเหงา
แถมยังมีความเศร้าเอามาหา
เฝ้าตามติดชิดใกล้ไม่ห่างตา
มากหนักหนาใครช่วยพาเหงาไปที

อยากจะช่วยพาเหงาไปก็ใช่ที่
ผมยังมีอีกหลายเหงาที่เฝ้าอยู่
มาร่วมทางเหงากันไหมช่วยกันดู
เผื่อจะรู้ประตูออกอยู่หนใด

[เด็กหัดกลอน]

โอ้ล่ะว้าใครว่าเหงาไม่เท่าผม
ทุกข์ระทมเพียงใดใจทั้งขั้ว
ฟังลุงหลานสานคำช้ำใจตัว
ด้วยหมองมัวย่นย่อจะต่อคำ

เราว่าเราเขียนเพราะเหมาะสมนัก
ใครรู้จักรู้ใจได้ขันขำ
ใครลึกซึ้งหวานไหวได้จดจำ
คนปรักปรำทุกอย่างเห็นเหมือนเป็นจริง

เหมือนภาพวาดของเลโอนาโด
นานอักโขท่านผูกถูกทุกสิ่ง
ภาพภายนอกสะท้อนในอันประวิง
ที่สู่สิงก่อนยอมรับกับตัวเอง

ผมไม่ได้เลียนแบบแบบว่าคล้าย
หรือเปรยเปรยให้ละม้ายว่าตัวเก่ง
ในหนังสือซื้อไว้พึ่งพิศเพ่ง
ว๊าว..ช่างโคตเจ๋งวิจิตรไว้..คล้ายเราจัง

ดอกกระเจียวพี่ชายใยพาขำ
มาพูดคำต่างต่างอย่างขึงขัง
ถึงดาราพาโก้โอ้ขำจัง
น้อยนั่งฟังยังขำทำอย่างไร
พูดถึงเหงาพี่เราเหงาไม่ออก
แถมมีหยอกหลอกล้อต่อขานไข
น้อยได้อ่านชื่นบานในหัวใจ
คนอะไรพาขำนำสุขจริง

[เด็กหัดกลอน]

ยามน้อยเหงาให้เจ้าคิดถึงพี่
ดวงฤดีอย่าเศร้าอย่าเหงาหงอย
เพราะยามพี่เหงาเศร้าเฝ้าเหม่อคอย
ยังมีรอยอักษราค่าชื่นชม

ด้วยความรักอักษราค่ายิ่งใหญ่
น้อยฝากใจในกานท์กลอนอ้อนเหมาะสม
ยามน้อยเหงาพี่เฝ้าคุยแสนรื่นรมย์
น้อยนิยมน้ำใจพี่แสนดีจัง