ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Pamoo]

 


นอนเสียเถิด......ลูกรัก......หนุนตักแม่

อย่างอง-แง......เจ้าจงหลับ......กับตักอุ่น

แม่ขับขาน......เพลงร้อง......กล่อมละมุน

ขับเสียงคุ้น......เพลงกล่อม......ก่อนนิทรา


แม่จะร้อง......เพลงเห่......ไกวเปลให้

ด้วยดวงใจ......แสนรัก......เจ้านักหนา

เฝ้าถนอม......กล่อมเกลี้ยง......ดั่งดวงตา

ทุกเวลา......อยากหอม......ดอมแก้มนวล


ยามเจ้าหลับ......ยังยิ้ม......พิมพ์ใจแม่

สุขใจแท้......แม้เจ้าหลับ......กลับยิ้มสรวร

ปากน้อยๆ......ขยับแย้ม......รับแก้มพวง

แม่สุดหวง......ลูกน้อย......เจ้ากลอยใจ


 

[เด็กหัดกลอน]

รักของแม่อบอุ่นละมุนยิ่ง
สุขทุกสิ่งแม่ดูแลและแก้ไข
ทุกทุกอย่างแม่คอยหยิบยื่นให้
เหนื่อยแค่ไหนแม่ไม่บ่นทนเพื่อเรา

น้อยรักแม่ที่สุดเลยคะ
 

[TKDee~P2k_02]

 
รักของแม่อบอุ่นละมุนยิ่ง
สุขทุกสิ่งแม่ดูแลและแก้ไข
ทุกทุกอย่างแม่คอยหยิบยื่นให้
เหนื่อยแค่ไหนแม่ไม่บ่นทนเพื่อเรา

น้อยรักแม่ที่สุดเลยคะ
 (ผู้แต่ง เด็กหัดกลอน)

อยากบอกแม่ว่ารักมากที่สุด
แม่ปลอบโยนเมื่อทุกข์เมื่อหงอยเหงา
รู้ว่าแม่นั้นเจ็บปวดมากกว่าเรา
และยิ่งเศร้าเมื่อเห็นเรานั้นป่วยกาย
แม่ยอมเหนื่อยอดทนจนเราหลับ
คอยรองรับและให้ลูกถึงจุดหมาย
แม้ว่าแม่เจ็บปวดจนสุดกาย
ก็มลายเมื่อลูกได้สมใจ

ป.ล. ไม่ค่อยสัมผัสไม่ว่ากันนะ   

 

[ไพร พนาวัลย์]

เสียงพ่อร้องกล่อมไม่ค่อยเพราะ อ่ะนะ

โอ้ละเห่  ไกวเปลกล่อมลูกน้อย
เจ้าสำออยงอแงเอาแต่ร้อง
นมก็กินอิ่มแล้วยังจะมอง
พ่อก็ร้องเพลงกล่อมจนเหนื่อยแล้ว

โอ้ชีวิตคิดไฉนลูกไก่เอ๋ย
ลูกก็ไม่หลับเลยยังตาแป๋ว
พระธุดงค์ลงกลดอยู่ชายแนว
สองตายายใจแป้วอยากทำบุญ

จึงตกลงจะฆ่าไก่เป็นอาหาร
เพื่อทำทานถวายเช้าเข้าอุดหนุน
ฝ่ายแม่ไก่ได้ยินคิดแทนคุณ
เพื่อเป็นบุญแก่ยายตาให้ฆ่าแกง

เรียกลูกน้อยทั้งเจ็ดเข้ามาจูบ
ใจหายวูบลูบไล้จนรุ่งแสง
เสียงกุ๊กกุ๊กปลุกขวัญวันหมดแรง
ลูกไก่วิ่งเข้าไฟแดงไปเป็นดาว

เห็นลูกน้อยหลับแล้วแก้วตาพ่อ
ใจจดจ่อเรื่องงานผ่านนาข้าว
ปล่อยลูกน้อยนอนเปลเป็นครั้งคราว
เหงื่อหยดพราวชาวนาทนหน้าดำ

“ปรางค์  สามยอด”

[สุวรรณ]

นอนเสียเถิด......ลูกรัก......หนุนตักแม่

อย่างอง-แง......เจ้าจงหลับ......กับตักอุ่น

แม่ขับขาน......เพลงร้อง......กล่อมละมุน

ขับเสียงคุ้น......เพลงกล่อม......ก่อนนิทรา


แม่จะร้อง......เพลงเห่......ไกวเปลให้

ด้วยดวงใจ......แสนรัก......เจ้านักหนา

เฝ้าถนอม......กล่อมเกลี้ยง......ดั่งดวงตา

ทุกเวลา......อยากหอม......ดอมแก้มนวล


ยามเจ้าหลับ......ยังยิ้ม......พิมพ์ใจแม่

สุขใจแท้......แม้เจ้าหลับ......กลับยิ้มสรวร

ปากน้อยๆ......ขยับแย้ม......รับแก้มพวง

แม่สุดหวง......ลูกน้อย......เจ้ากลอยใจ ...(ป้าหมู)


ยินหนึ่งผู้บรรเลงเพลงขับขาน

เสนาะนานหวานแว่วแววสดใส

เป็นเสียงกล่อมพร้อมรักจากดวงใจ

สู่ทรามวัยให้นอนก่อนนิทรา


ให้หวนนึกถึงรักจากคนหนึ่ง

หวานซาบซึ้งยามคิดคำนึงหา

นานแล้วหนาผ่านไปกาลเวลา

อย่างช้าๆแต่รักท่านยังยืนยาว...(สุวรรณ)

[(ฟ้า) มารสุรา]

นอนหลับตานะคนดีผีอย่าหลอน
หมาอย่าหอนให้ใจจิตคิดหวั่นไหว
อย่ามีเงาโผล่มาแสงรำไร
อย่ามีใครส่งสำเนียงเสียงเยือกเย็น

อย่าได้ยินเสียงร้องไห้ใครไม่รู้
อย่าเหลือบดูข้างๆแล้วมองเห็น
ใครไม่รู้อยู่ข้างเรามือเย๊นเย็น
อย่ามีเงาใครนั่งเล่นตรงปลายเตียง

ฝันดีนะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทุกคน เฮ่อ  เฮ่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[สายไหม]

ตักพี่อุ่น แอบอิง นี้แทนหมอน
ฑิฆัมพร ฟ้าสูง แทนมุ้งม่าน
บทเพลงกล่อม หลับตา อย่าช้านาน
ราตรีกาล พาน้อง สู่นิทรา

หลับเสียเถิด คนดี หลับตาพลิ้ม
เก็บร้อยยิ้ม น้อยน้อย อันหรรษา
บนตักพี่ จะปลอดจาก ทุกข์นานา
หลับเสียเถิด สู่เวลา รัติกาล

นั่นดาวศุกร์ โผล่พ้น ริมขอบฟ้า
นั่นจันทรา โผล่มา มาขานไข
ดาวระยิบ จันทร์ระยับ จับหัวใจ
ลมเฉื่อยๆ เรื่อยๆไหว ระรวยริน