หัวใจในเพลิงพิษ
ควรวางตนอย่าให้ใครต้องทุกข์
มุ่งโรมรุกรอนผิดอย่าคิดหมาย
ทำำเรื่องป่วนรวนเรเล่ห์ทำลาย
หวังเพียงป้ายเปรอะสีที่พ่นทา
จะเป็นสีเป็นโคลนใครโดนเข้า
ให้อับเฉาชีวีนี่แหละหนา
ดูกายนอกออกดีมีธรรมา
อุเบกขา เมตตา งามพาที
มุทิตา ยิินดีให้มีสุข
เพื่อนร่วมทุกข์แผ่นดินพระปิ่นศรี
แต่กมลหมกไหม้ในชีวี
ดวงตาที่เฉี่ยวฉายหมายเหยื่อตน
เป็นนัยน์ตาพลุ่งโพลงด้วยเพลิงพิษ
ยิ่งสุมฤทธิ์อุราพาจิตหม่น
อุณหภูมิโลกร้อนจริงยิ่งทุรน
เผาเสียจนกระอักประจักษ์มาน
ยังงุ่นง่าน งุนงง มิปลงจิต
หยุดลิขิตชี้ใครในสถาน
โลกยิ้มแย้มสดใสให้เบิกบาน
เลิกแผ้วพาลผู้คนเป็นพ้นไป
จงสงสารใจตนด้วยเถิดหนา
เผาอุราตนอยู่ดูไฉน
หยุดผูกกรรมทำเข็ญบ่มเวรภัย
ในหัวใจหลายเท่า..ทบทวี
ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๐ เมษายน ๒๕๕๖
ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
