ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พาฬกวี]

เธอคนดี ให้หวัง ลำพังรัก
ไยหาญหัก กันได้ เธอหน่ายหนี
แล้งน้ำใจ สะบั้น ดวงชีวี
เธอคนดี ไฉน ทำได้ลง

ฉันคนผิด รักเธอ ผู้เลอค่า
หมดปัญญา จะสู้ ผู้สูงส่ง
ฉันคนโง่ ต้อยต่ำ จำต้องปลง
รักก็คง ไร้ค่า น้ำตานอง

ดวงชีวี ถูกหยัน สะบั้นขาด
วิปลาส ร่ำไห้ ใจหม่นหมอง
เธอหาญหัก น้ำใจ ได้ช่ำชอง
ฉันจึงต้อง มลาย ตายทั้งเป็น

พาฬกวี / ประพันธ์
19 พฤษภาคม 2566 ปีพุทธศักราช
จ. อยุธยา

[โซ...เซอะเซอ]

…แม่สาวตางาม… เธอคนดี ที่ฉัน เฝ้าฝันถึง ห่วงคะนึง เสมอ เธอมิเห็น แสนกลัดกลุ้ม รุมเร้า เช้าจรดเย็น ซ่านกระเซ็น น้ำตา บ่าไหลเรียง แหงนดอกฟ้า หมาวัด แจ่มชัดยิ่ง โดนเชิดหยิ่ง ชิ่งใส่ ใช้สูงเสียง ต้องคอยแอบ ชม้าย อย่างอายเอียง เพราะเธอเลี่ยง มองตรง ส่งสายตา ใช้มุมตก มุมสะท้อน ย้อนหักเห จนประสบ ประสานเข เหล่องศา สวยประหลาด บาดใจ นัยนา ตราบนั้นมา เหมือนแปลกปลื้ม ลืมมิลง …ขอร่วมสนุกด้วยคนนะครับ… โซ…เซอะเซอ 20 พฤษภาคม 2566