แอบคิดถึง ตรึงใจ หวั่นไหวนัก
ด้วยฤทธิ์รัก เริงร้อน หรือผ่อนหนี
มันหวิวหวามวาบไหวในฤดี
จะกี่ปี กี่เดือน ไม่เชือนชา
รักอย่างไร ใจปัก รักอย่างนั้น
ทุกคืนวัน ฝันถึง คะนึงหา
สู้พร่ำเพรียก เรียกร้อง ให้น้องมา
แต่แก้วตา ยาใจ อยู่ไหนกัน
เพ่งมองรูป จูบเจ้า เหมือนเคล้าใกล้
เปี่ยมฤทัย ไฟรัก มิพักฝัน
แม้เราต่าง ห่างเหิน เนิ่นนานวัน
แต่ใจนั้น คงคะนึง เพ้อถึงนาง
พิศเพียงพักตร์ ลักขณา เรขาเขียน
นุ่มนุ่มเนียน ปรางสอง ไร้หมองหมาง
ดวงเนตรพราว ดาวเดือน หม่นเลือนจาง
ซึ้งสะอาง พร่างพราย หาใดปาน
รำพึงเฝ้า เคล้าลูบ จูบกระดาษ
โอ้อนาถ ขาดนุช สุดสงสาร
อยู่แห่งใด ใจพะวง ถึงนงคราญ
ด้วยดวงมาน ซ่านซึ้ง คนึงครวญ
จะเพียรรอ ขอเฝ้า นะเจ้าเอ๋ย
เคียงเขนย เชยชื่น ยามคืนหวน
ขอจุมพิต ขนิษฐ์ชื่น รื่นรัญจวน
หอมเนื้อนวล ชวนคนึง ซึ้งเจือจันทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
นุ่มนุ่มเนียน ปรางสอง ไร้หมองหมาง
ดวงเนตรพราว ดาวเดือน หม่นเลือนจาง
ซึ้งสะอาง พร่างพราย หาใดปาน
รำพึงเฝ้า เคล้าลูบ จูบกระดาษ
โอ้อนาถ ขาดนุช สุดสงสาร
อยู่แห่งใด ใจพะวง ถึงนงคราญ
ด้วยดวงมาน ซ่านซึ้ง คนึงครวญ
จะเพียรรอ ขอเฝ้า นะเจ้าเอ๋ย
เคียงเขนย เชยชื่น ยามคืนหวน
ขอจุมพิต ขนิษฐ์ชื่น รื่นรัญจวน
หอมเนื้อนวล ชวนคนึง ซึ้งเจือจันทร์.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ร่ำร่ำจะ ขาดใจ วันไกลจาก
จึงทิ้งซาก รูปเก่า ให้เฝ้าฝัน
คนึงหวน อาลัย ไม่เว้นวัน
สุดโศกศัลย์ จากลา ด้วยอาวรณ์
จะพิศไหน ไม่เป็น อย่างที่คิด
คนึงนิจ จิตหวั่น บรรจถรณ์
ดั่งฤทัย จะขาด ลงรอนรอน
ยามจะนอน ร้าวจินต์ ถวิลครวญ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
