เพราะเป็นเธอ . . เลยพูดได้
แค่ขยับปากปลอบใจ . .. เพราะสงสาร
เพราะมีคนล้อมหน้าล้อมหลัง ~ เธอจึงยังเบิกบาน
ต่างจากฉันที่เหมือนนาฬิกาหมดถ่าน . .. จึงซานซม
เพราะเป็นเธอ . . จึงยังสุขได้
คำว่า "เพื่อน" ที่มอบให้ . .. ฉันขื่นขม
ได้ยินทีไร . . เหมือนเธอเอาเท้าเหยียบใจ . . ฉันให้จม
มันร้าวระทม . .. กว่าไร้ที่ยืน
ต่างคนต่างอยู่เลยดีกว่า
เจ็บขนาดนี้คงไร้เรี่ยวแรงกลับมา . .. ตีหน้าชื่น
เก็บคำว่าเพราะเรามีกันเอาไว้แค่ในวานซืน
หากไม่ว่าวันนี้หรือวันมะรืน
ฉันเป็นได้แค่ "คนอื่น" สำหรับเธอ
แป้งน้ำ
หรืออาจจะเป็นเธอคนนี้
ที่เป็นทั้งหมดของชีวิตที่มี..ทำฤดีเศร้าตรมขื่นขมอยู่เสมอ
ทำไม?ใยต้องมาพบเจอ
ทำให้ฉันเพ้อ..คิดถึงเธอแต่เพียงฝ่ายเดียว
เธอเดินเข้ามาในชีวิต
มิอาจป้องปิด..เพราะความใกล้ชิด..จึงไม่คิดเฉลียว
เหมือนโลกของฉันเป็นดั่งสวรรค์นั่นเชียว
คงไม่โดดเดี่ยว..เหลียวไปทางไหนหัวใจนั้นช่างเบิกบาน
คิดว่าใช่แล้ว คนที่ใช่คือเธอ
คิดอย่างนั้นมาเสมอ..เพียงขอให้เธอสงสาร
เพื่อรักของเรา..จะต้องยาวนาน
เพียงแค่เหมันต์ผันผ่าน..ความร้าวรานก็เข้ามาเยือน
เหมือนฉันเป็นได้แค่ "คนอื่น" สำหรับเธอ
blues..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
