โอ้ดาวเอ๋ย ช่วยดู เขาอยู่ไหน?
โปรดนำใจ ไปหา อย่าหน่ายหนี
คิดถึงเขา ห่วงหา ทุกนาที
ขอคนดี สุขใจ วันไปพัก
สายตาดาว ระยิบ กระพริบถี่
เสียงชะนี โหยหวน ปั่นป่วนหนัก
แสนเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย มิคลายภักดิ์
ขอทายทัก ฝากดาว พร่างพราวไกล
สายลมพลิ้ว หวิวหวาม ท่ามคืนหมอก
อยากจะบอก คนงาม เฝ้าถามไถ่
คิดถึงน้อง หรือเปล่า วันเหงาใจ?
ตอบว่าใช่ เหงาจัง จึงนั่งครวญ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
