ดัง"เส้นผมบังภูเขา"...ผู้เฒ่าเอ่ย
เรามองเลยของจริงนิ่งตรงหน้า
สอดส่ายจิตคิดปรุงมุ่งมายา
หมดเวลาเฝ้าค้นจนอ่อนใจ..
มองเท่าไหร่ไม่เห็นผ่านเส้นผม
หลงโง่งมพานพาหายกใหญ่
สิ่งตรงหน้าซ่อนเร้นเป็นเช่นไร
มองใกล้ใกล้เห็นจริงเพราะสิ่งลวง...
ผิดพลาด แซมขออภัย และแนะนำแซมด้วยนะคะ...
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
