ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ฉันหรือเธอ(ที่เปลี่ยนไป)~


ก่อนนี้ฉันชี้นกเธอว่านก
ก่อนเธอยกว่าไม้เออนั่นไม้
เธอไปไหนฉันชิดตามติดไป
ฉันมาไหนเธอหนีบรีบติดตาม

เส้นทางรักราบรื่นด้วยชื่นสุข
เราเคียงทุกข์บุกบั่นช่วยกันหาม
เราครองคู่สู่ฝันวันงดงาม
ท่ามวิมานไหวหวิวลมพริ้วเบา

Oo..รักสมบูรณ์พูนจิต..จนผิดพลั้ง
ด้วยต่างตั้งหิ้งใจไว้ปลายเสา
เธอเชื่อฉันฉันเชื่อเธอ..เสมอเรา
พร้อมปลุกเร้ารำพัน..นั่นนี่เนอ

สองข้างทางพร่างงามเราย่ามชิด
ดมนั่นนิด ลิ้มนี่หน่อย.ล่องลอยเผลอ
รสสัมผัสแปลกใหม่ไม่เคยเจอ
พาฉันเพ้อเธอพร่ำย้ำอาวร

เมื่อแววตาคงมั่นมาสั่นพร่า
พร้อมบรรดาอารมณ์ที่บ่มซ่อน
เธอเช่นนั้น ฉันเช่นนี้ ชี้บั่นทอน
รักเริ่มร้อน เราเริ่มร้าย..หน่ายเอือมเอือ

พอเธอชี้นี่นก..ฉันยกไม้
พอฉันชี้นี่ไม้..เธอไม่เชื่อ
เพราะโทสะระลุ่มรักคลุมเครือ
จนไม่เหลือเยื่อใยให้แก่กัน

สรุปมาว่าแหลกต้องแยกร้าง
เธอไปทาง ฉันไปทาง มิขวางกั้น
เพราะหยิบยกถกท้าแทบฆ่าฟัน
ด้วยเชื่อมั่นเส้นทางอันพร่างมาน

Oo..น่าเสียดายความฝันวันเคยรัก
ก่อนฟ้าหนักดินเบาเราร่วมหวาน
เพียงเสี้ยวว่างห่างใจแค่ไม่นาน 
ต้องสั่นหนาวร้าวราน..สะท้านตรอม

หรือความแปลกแตกต่างพรางเวียนว่าย
หรือฉันแพ้เธอพ่ายพรายลมหอม
จนวันนั้นฉันพลาดไป..ไม่ยินยอม
แต่วันนี้..ฉันพร้อม..ขอโทษเธอ

 


บอม ซอง ดุ๊ก

[สมนึก นพ]

เนื่องความรัก ละเอียดอ่อน ยอกย้อนจิต
แม้เพียงนิด ผิดบ้าง แค่พลั้งเผลอ
เมื่อยามรัก ด้วยกัน นั้น ออเออ
มาปดเธอ ว่าไม้ ได้ว่าตาม

ด้วยครั้งแรก สองเรานั้น มั่นใจหรือ
ไม้ที่ถือ ว่านก ไม่ถกถาม
ผิดแล้วใย ไม่แก้ แน่ลุกลาม
ยังบุ่มบ่าม เห็นด้วย ช่วยเอาใจ

นกคือนก เห็นชัด เป็นขัดแย้ง
ความจริงแจ้ง เด่นอยู่ รู้เห็นไหม
เพราะเริ่มต้น รักนั้น เป็นฉันใด
ปกปิดไว้ เสนอแน่ แต่สิ่งลวง.

ด.ช. นพ
4เม.ย.54

หากเป็นการล่วงเกิน ขออภัยด้วย แจมไปตามกลอน

[my smile]

ห า ก คำ ว่ า รั ก
ทำให้เธอต้องคิดหนัก...ฉันขอโทษ
ท้ายที่สุด..หวังเพียงเธอ..ไม่ถือโกรธ
ณ ตอนนี้..ได้โปรด..อย่าเย็นชา

ห รื อ ฉั น ..ที่ ไ ม่ ใ ช่ ค น เ ดิ ม
เธอจึงลด.ไม่คิดเพิ่ม.ความห่วงหา
หรือฉันที่ผิด...คิดปล่อยใจ..ไปกับเธอ..ทุกเวลา
ขอโทษน่ะ..อย่าถือสา.คนบ้า..อย่างฉันเลย



ไ ม่ เ ป็ น ไ ร
ยังรับได้..กับการเมินเฉย
แต่เมื่อไร..เธอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม..เช่นเคย
กลับมาน่ะ..ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน..แล้วเอ่ย..
คำเฉลย...ที่ทำร้ายหัวใจกัน