ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Red Poet]

กลอนเจ็ด กลบทกบเต้นกลางสระบัว

พิศเธอ..เพ้อถึง..รำพึงพิศ
ใคร่ชวน..ครวญชิด..พินิจใคร่
ใจเผลอ..เจอพลั้ง..เกินยั้งใจ
เรียมหนัก..รักใน..หทัยเรียม

หนอจิต..นิจจา..ชะตาหนอ
เขียมพา..ข้าพ้อ..จึงขอเขียม
เจียมตน..จนต่ำ..ต้องจำเจียม
เราปัก..รักเปี่ยม..ใครเทียมเรา

 

[พิมพิลาไลย]

รักเขา...เราขอ...ไม่พอรัก
ไม่ทัก...มักท้อ...ถ้าขอไม่
ใครทำ...คำท้อ...นี่หนอใคร
ผิดแล้ว...แผ่วไล่...ทำให้ผิด

ลองใหม่...ไล่มา...ก็หาลอง
จิรตช้า...จ้าช่อง...ถ้าส่องจิตร
คิดแล้ว...แคล้วเล่า...เฝ้าแต่คิด
เก่งพร่ำ...กำพิศ...ไม่คิดเก่ง

ยากจริง...หยิ่้งจัง...มันชั่งยาก
เร่งมาก...ลากไหม...จะได้เร่ง
เล็งดู...รู้ดี...ถ้ามีเล็ง
คนเก๋า...เค้าเก่ง...ขอเพ่งคน


พิมพิลาไลย

ยากยิ่งนัก คุณกวีผีแดง  ถูกผิดขออภัยนะคะ

[thepopz]

เผลอจิต เผลอรัก พะวงถึง

ครวญคิด คำนึง พึงจะหา

ดอกฟ้า สูงแล้ว ร่วงลงมา

อยากคว้า มาแนบ แทบใจ

เผลอรัก นวลอนงค์ หลงสวาท

ใจแทบขาด เห็นเธอ ควงแนบไหล่

เห็นแล้ว แทบช้ำ ตรำใจ

นี่หรือไง พิษรัก ปักกลางทรวง



ปล.แต่งไม่ค่อยเก่งนะคะ เพิ่งเข้าบอร์ดวันแรก ชื่อป๊อป อายุ15 ฝากตัวด้วยค่ะ

[Red Poet]

เห็นกลอน ห่อนแกล้ง สำแดงเห็น
ชื่นนัก ชักเน้น ว่าเป็นชื่น
กลืนคำ กล้ำคม ดูกลมกลืน
ยามลิ้ม ยิ้มรื่น ทุกคืนยาม

เสียงไล่ ใส่ลง ให้ตรงเสียง
หวามแผ่ว แว่วเพียง สำเนียงหวาม
ตามชิด ติดชน ให้คนตาม
พิมน้อง พ้องนาม แม่งามพิม

ขอชื่นชมน้องพิมพิลาไลยว่ามีความพยายามสุดยอด
ปรับเสียงท้ายวรรคกับความหมายอีกนืด
อนาคตต้องเก่งมากแน่ๆ ครับ

[สุวรรณ]

ลมแผ่ว แล้วผ่าน นานหนอลม
หักเห เห่ห่ม ลมหวนหัก
ทักฝน ท้นฟ้า น้ำตาทัก
ลารักหลักเรือน ขอเบือนลา

ห่างรัก หากร้าง ใจจำห่าง
หารางห่างลา คร่ำครวญหา
พาใจพ่ายจาก รักพังพา-
รอยถักรักทา รักษารอย

เผลอรัก พักลง ยังคงเผลอ
จ๋อยเอ่อ เจออีก แม้หลีกจ๋อย
คอยให้ ใครห่วง เฝ้าหวงคอย
ใจน้อย จ๋อยนัก เธอเผลอใจ


สวัสดีค่ะ ลองพยายามหัดแต่ง ยากจริงๆค่ะ 
 

[ไพร พนาวัลย์]

เผลอรักปัก.....ดวงจิต.....ใยคิดเผลอ
หลงละเมอ.....เพ้อพร่ำ.....ร่ำไหลหลง
ปลงไม่ตก.....อกใจ.....ใยไม่ปลง
ใยลืมหลง.....รักเขา.....เศร้าไปใย

พี่รักน้อง.....คนเดียว....เหนี่ยวใจพี่
ใกล้ไม่มี.....คนที่.....มาเคียงใกล้
ไปเถิดหนา.....อย่ามาอยู่.....คู่กันไป
คนจนใจ.....ใยจะมา.....หาคนจน

น้องเป็นหงส์.....ทรงศักดิ์.....รักเพียงน้อง
ขนลำพอง.....มองสวย.....สำรวยขน
มนต์เสน่ห์.....เล่ห์หลั่ง.....ดั่งต้องมนต์
ชายคนจน.....เจ้าจึงหนี.....จากพี่ชาย

ขอแจม กลบทกบเต้นบนใบบัวกับท่าน กวีผีแดง ด้วยคนนะครับ

“ปรางค์  สามยอด”