Re: ++ภิกษุณีสาวแก้ผ้า ปฏาจาราผู้น่าสงสาร++

...
พลางว่ามหารุญแล้ววางขัน
นี่มันอะไรกันให้สงสัย
มหาหิวเหนื่อยล้าแต่แข็งใจ
เล่าเรื่องทุกอย่างให้หลวงตาฟัง

หลวงตาก็ไปเรียกพระ-เณรทั้งโยมญาติ
มาฟังเรื่องอันแสนอนาถแต่หนหลัง
ญาติพี่น้องทั้งร้องไห้ทั้งนั่งฟัง
รองน้ำตาได้เป็นถังเพราะหลายคน

มหาว่าจะกลับมาอยู่วัด
บวชเป็นเณรตามถนัดกันอีกหน
จะอยู่กับหลวงตาเพื่อเรียนมนตร์
และจะอยู่ไปจนตราบเข้าเมรุนา

หลวงตาฟังให้ซึ้งใจในลูกศิษย์
(จึงว่า)ที่เกิดระกำแก่ชีวิตนั้นเพราะตัญหา
อันเจ้านี้ก็คนดีมีปัญญา
แต่เหตุไฉนไยเสียท่าจนตังค์หมด

"จึงสอนว่าเจ้าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลพันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเท่าหนึ่งในน้ำใจคน"

มหาฟังก็เกิดให้ถึงแก่นธรรม
โศกเศร้าซึ้งร่ำเรื่องอีกหน
ถึงชะตากว่าสองปีที่ผจญ
กราบหลวงตาว่าเพราะตนโง่สิ้นดี

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา
เหมือนเรื่องราวของมหาของเรานี้
ก็กลับบวชกลับเข้าวัดสร้างความดี
รักษาศีลร่วมพระชีตลอดมา

จบ............

ขอได้รับความขอบคุณจากกระผม เจียวน้อย ทหารจอมเก๊ก