ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[attaset]

เธอ...มีค่าเท่าใดฉันไม่รู้
ขอ...เพียงอยู่ใกล้ใกล้ใจวาบหวิว
ให้...นิ้วก้อยเกี่ยวหน่อยแทบลอยปลิว
ใคร...ละลิ่วลิงโลดโดดตัวลอย

รัก...เธอแล้วหรือไรฉันไม่รู้
เธอ...เป็นผู้ที่ฉันฝันถึงบ่อย
เท่า...นี้นั้นฉันเห็นเป็นเรื่องน้อย
ฟ้า...บอกหน่อยได้ไหมใช่รักเธอ

อยาก...ให้ฟ้าซาบซึ้งถึงความนัย
บอก...ความจริงจากใจมิใช่เพ้อ
ว่า...มีรักจากใจชายเพื่อนเกลอ
ฉัน...ไปแอบรักเธอได้อย่างไร

เกิด...รู้สึกแบบนี้เมื่อไหร่เอ่ย
มา...เฉลยต่อหน้าฟ้าอายไหม
เพื่อ...บรรเทาเบาบางอ้างว้างใจ
เธอ...รักฉันหรือไม่...ฉันรักเธอ

[พิมพิลาไลย]

ฉัน.....คนนี้พอมีความดีไหม
อยาก..จะได้ใครหนอพอจะเผลอ
มี.......ฉันนี้ในใจได้ไหมเออ
ค่า.....ของเธอต่อฉันนั้นมากมาย

ใน.....โลกนี้มีไหมใจใครว่าง
สาย...ไปบ้างอย่างนี้จะมีไหม
ตา.....สอดส่องมองหาท่าทางไกล
เธอ....คงไม่มาสนคนอย่างเรา


พิมพิลาไลย

[ระนาดเอก]

๐ ฉันแค่คนธรรมดาฟ้ากำหนด
ขอรับบทซึ่งเธอเสนอเศร้า
เป็นสิ่งที่ฉันยอมพร้อมรับเอา
คนที่เขารังเกลียดยัดเยียดมา

สุดท้ายฉันก็รู้คือผู้แพ้
ที่มีแต่ดวงจินต์ที่สิ้นค่า
เธอไม่คิดเหลียวแลแม้หางตา
มองดั่งว่าฉันไซร้ไม่ใช่คน..

 

[ไพร พนาวัลย์]

ฟ้า พิโรธโกรธฉันวันก่อนโน้น
ส่ง ขุนโจรตามล่าอย่าให้รอด
เธอ จึงมาปลอบใจให้ตลอด
ให้ พร่ำพลอดพ้ำเพ้อละเมอครวญ

ฉัน สำนึกในความพิศวาส
เพียง หยดหยาดราดใจจนไห้หวน
คน โซมโซซัดเซพเนจร
เดียว ที่หล่อนภักดีให้ชีวิน

 

“ปรางค์  สามยอด”

[attaset]

คิด    ถึงเธอคนนี้สุดที่   รัก
ถึง   สมัคร รักใครมิใช่  ฉัน
เธอ    จะอยู่คู่ใจ ไปทุก   วัน
อยู่   ในนั้นในใจ ฉันคน  นี้

ทุก ทุกลมหายใจฉัน  ให้เธอ
คืน  ค่ำเพ้อฝากใจเอาไว้   ที่
ทุก  ทุกลมหายใจต้องให้  มี
วัน  ละพันกว่านาที จ้ะที่  รัก

5553

เขียนให้คนบางคนจะได้หายเคลียด