แค่ความรัก มาจากลา
เธอต้องฟูมควาย เหมือนคนบ้า หรือไรเล่า
หันมองรอบข้าง ซะบ้าง นอกจากเรา
ยังมีใคร คอยปลอบ ให้คลายเศร้า อีกมากมาย

เคยรัก ตัวเอง บ้างหรือเปล่า
ยามเหน็บหนาว เคยกอดตัวเอง บ้างไหม
อย่าให้ม่านน้ำ ปิดบังตาพร่า จนมองไม่เห็นใคร
พ่อแม่ และเพื่อนรอบๆ กาย...เห็นไหม เขาคอยห่วงใย

อย่าเสียเวลา เสียใจ กับแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ไม่รู้ซึ้ง ว่าเรารัก เขาแค่ไหน
คนที่ต้องเสียใจ ก็คือเขา ... ที่ทิ้งคนที่รักเขามาก  อย่างเราไป
ส่วนเราสิ ต้องดีใจ....ที่คนเลวไม่จริงใจ .....
.... เดินออกจากชีวิตเราไป  จริงๆ เสียที.......
 

กลับมาพร้อมกับคำขอโทษ...
ที่ทำให้เธอโกรธ และเจ็บช้ำ
ยอมรับผิดทั้งหมดกับการกระทำ
โปรดอย่าใส่ร้ายว่าใจดำ เลยนะเธอ

ยังไงก็รัก...
แม้บางทีจะเว้นวรรค ก็รักเสมอ
ทำอะไรก็ยังซึ้ง คิดถึงนะเออ
ด้วยใจเซอร์เซอร์....รักแต่เธอผู้เดียว....แบร่ๆ

แบบว่า...ขอบคุณครับสำหรับบวก 1 เมื่อวาน  ฮ่าๆ

   

แต่งดี วลีเด่น ซะขนาดน้าน  จะไม่ให้ + ได้อย่างไรละจ๊ะ

หยาดฝนหล่นจากฟ้า
เหมือนคำลาที่จากไป
หยาดฝนหล่นลงใจ
น้ำตาไหลไม่หวนคืน


เธอจากกันวันนี้
ในวันที่ฝนหล่นมา
ลมโปกพักโบยลา
ทำให้ตาข้าเอิ่งนอง


รักของสองเรานี้
เป็นอันที่ต้องจบลง
หมดหวังที่ชื่นชม
รักจบลงวันฝนโปรย