ลงเลบงบทศาสตร์ชายชาติศึก
เลือดจารึกราดรดสุดหดหู่
เมื่อปฐมถ้อยคลังดูพรั่งพรู
เมื่อร่ายขีดคำหรูดนูเพลิน
แม้มโนแน่นหนักจ้องจักร่าย
ดันระส่ายซึ่งหัตถ์คำขัดเขิน
อีกเนื้อรสรายเรียงเผดียงเกิน
ดนุด้อยดำเนินเกินกำลัง
เปิดเทอมแล้ว คงไม่มีเวลาว่างมาแต่งแล้วครับ การบ้านล้นมือ
อีกเนื้อเรื่องมันเริ่มปนเปเกินไป เพราะเขียนข้ามๆมา ผมจึงขอลาจบแต่เพียงเท่านี้ ขออภัยครับ!!~~
ขอบคุณที่ติดตามครับ
...เป็ดน้ำ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
