ปลิวล่อง

"ปลิวล่อง?"

๐

๐ หว่านอักษรปลิวล่องละอองทิพย์
แทนกระซิบวาบหวิวปลายชิวหา
พรางสุคนธ์กลิ่นฟ่องต้องกายา
คลุมอาบนวลไขว่คว้าผวามนต์

๐ ณ หทัยใจหนึ่งรำพึงหา
สิเริงล้าหนาวร้อนเฝ้าวอนผล
กับสองมือนัยนาฤทธาตน
เช่นผู้คนเดินดินถิ่นธาตรี

๐ หวนเสมอฉายอาบปลาบคิดถึง
ฉวยก้นบึ้งมาร่ายมากมายปรี่
เคยอุ่นไอโอบคล้องป้องนารี
ใจเต้นถี่อุ่นผ่าวน้าวนวลกาย

๐ ลมรำเพยเคยผ่านล้ำธารหนาว
แปรอุ่นอ้าวยามกอดพลอดมิหน่าย
พ้อคืนวันกระไรไยเคลื่อนคลาย
ฉุดจันทร์ฉายสาดสีสุรีย์แทน

๐ เสี้ยวไออุ่นฉาบรักมักเพียงน้อย
ต่างการคอยฟ้ากั้นนั้นนานแสน
หิวอาหารแพ้พ่ายใยต่างแดน
กลางวงแขนขาดหายไกลเนื้อนวล

๐ อักษรทิพย์โปรยปรายกระจายฟ้า
ปลิวไปหายอดขวัญฉับพลันด่วน
กระซิบแทนเจ้าของต้องคร่ำครวญ
ว่ารักล้วนโถมทวีที่นางเดียว?"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ปลิวล่อง (อ่าน 2144 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้