ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"กำลังใจที่ไม่เสื่อมหาย?"

๐

๐ นัยน์สัมผัสเนตรปรางคางไรผม
ขับนวลอมชมพูดูระเรื่อ
คลอหยาดเยิ้มสองตาลอบมาเจือ
ถักสานเยื่อปฏิพัทธ์ยิ่งรัดกาย
 
๐ ปล่อยดวงตาสู่ตาภาษารัก
ไถ่ถามทักด้วยจิตนิมิตหมาย
ตอบด้วยตาสื่อตาประหม่าอาย
รักในกายทั้งคู่โจมจู่กัน
   
๐ เหนื่อยไหมเธอคนดีสุดที่รัก
สายธารห่วงพัดหนักจากใจฉัน
ย่ำทุกวินาทีแห่งชีวัน
ปัจจุบันหายใจคล้ายเพื่อเธอ
   
๐ ยินหัวใจเราเต้นเช่นตอบโต้
ดั่งวิ่งโผสวมกอดพลอดเสมอ
อวลลมไอแห่งรักหลากปรนเปรอ
โอบรอบเราต่างเจอเธอรู้ดี
   
๐ ได้โปรดเถอะสบตาอย่าเพิ่งหลบ
โปรดเติมเต็มทำนบรักฉันนี่
ให้ฉันตวงกระหายกายชีวี
กับขวากหนามมากมีที่โหมทาง
   
๐ ยามเหนื่อยล้าได้ใช้กอบก่ายฝัน
ลอบแย้มยิ้มในวันอันเหินห่าง
ใช้ผสานรักนี้ไม่มีจาง
ในยามคว้างเกิดหวังกำลังใจ?"

[สายลมสีขาว]

กำลังใจ ที่ไม่ เคยเสื่อมหาย
ช่างมากมาย พรายพร่า พราวราวขวัญ
แสนงดงาม และอ่อนโยน ดุจดวงจันทร์
เสมอมั่น วันวี่ ไม่หนีไป

มนตร์อำนาจ แห่งใจ ได้ส่งถึง
ซึ่งซร้องตรึง ดั่งสูรย์ แผดไสว
เปรียบด้วยรัก สลักแสง แผงส่องไกล
อบอุ่นใจ เทียบแท้ แลสำคัญ