ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

ถึงคนไกลห่าง
ที่ทุกวันยิ่งเพิ่มช่องว่างเมื่อยามเหงา
หากเธอยืนอยู่ริมระเบียง.วอนสายลมพลิ้วเบา
บอกเธอว่าคนทางนี้เหงา..รอ..ยังรอเธอ
เพียงระยะทาง
ทำใจหนึ่งอ้างว้าง..บ่นถึง.พร่ำเพ้อ
กลัวเป็นอย่างอื่น..กลัวทุกอย่าง..กลัวรอเก้อ
ฉันกลัวว่าเธอ..หลงกับสิ่งที่เจอ.แล้วเผลอลืมกัน



เพราะยังหวั่นไหว
อาจเพราะ.ไม่เชื่อใจ.และผิดที่ฉัน
ผิดที่ระแวง..ผิดที่ห่วง..ขอโทษที่หลงลืมมัน
กับคำว่ามั่นว่าฉัน..เธอ..จะรักกัน..นิรันดร