ค่ำคืนที่เกินจะเข้าใจ...!
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
26 เมษายน 2024, 03:02:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ค่ำคืนที่เกินจะเข้าใจ...!  (อ่าน 3152 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
11 ธันวาคม 2010, 09:23:AM
ปู่โต้ง
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 32
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 26


เราจากมา ด้วยการก้าวย่าง .... !


เว็บไซต์
« เมื่อ: 11 ธันวาคม 2010, 09:23:AM »
ชุมชนชุมชน







ล่วงครรลอง ใจเปลือยเปล่า
จากคำบอกเล่า ไร้เดียงสา
รอยยิ้มเธอ ผู้บอดตา
ดังแย้มย้ำนำพา ผู้บอดใจ


บางสิ่งที่พระเจ้า มิอาจรู้
นอกเหนืออณู แห่งความใคร่
เสียงกระซิบ เธอ ฉัน มัน ใคร
เหมือนสายลมที่ผ่านไป อยู่เช่นนั้น


บางสิ่งจริงแท้ แต่ไม่เที่ยง
กระสันเสียงรำพึง คนึงหวั่น
กาลเวลา ที่ไม่เคยเท่าทัน
บอกรอยก้าวคืนวัน เข็มนาฬิกา


พกฝันแปลก แบกสัมภาระ
ไปทุกท่วงขณะ แสวงหา
เพราะความเขลาต่างจูงเรามา
เพื่อเอ่ยคำอำลา ด้วยความรัก


ทอดไมตรี กลางแสงจันทร์
บอกเล่าความฝัน ให้รู้จัก
โลกใบนี้ มีอะไรมากมายนัก
เกินความหมายจะทายทัก ความเข้าใจ
………………………………
โดยคำ ลานเทวา


ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้าเราไม่เขียน แล้วใครจะเขียนอย่างที่เราเขียน ... !
11 ธันวาคม 2010, 12:10:PM
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 586


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 11 ธันวาคม 2010, 12:10:PM »
ชุมชนชุมชน



" เกินกว่าที่จะค้นเจอ "


จิตคิดฝันอันหนึ่งซึ่งว่าแปลก
ต่างยอมแบกแทรกจินต์ถวิลไหว
ค้นนิยามความจริงสิ่งที่ไกล
ความหมายโลกกว้างใหญ่ไร้นิยาม

ผูกรู้สึกตรึงตราหาคำตอบ
ที่โลกมอบต่อไว้ในคำถาม
มวลอากาศธาตุใดในเขตคาม
นิมิตความหมายสร้างอย่างบรรจง

ทุกขณะหายใจในเวียนว่าย
คิดมิตายหรือดับอับแรงส่ง
ค้นนิยามตามจิตในทิศตรง
หรือลืมหลงเส้นทางอย่างน่ากลัว

กับดวงตาฟ้าให้ใช่มองเห็น
ภาพที่เป็นเพียงธาตุอากาศกลั้ว
ยังคงตั้งคำถามนิยามรัว
เหมือนลืมตัวทุกขณะแม้ตามอง

ทอดอาลัยใต้เดือนเหมือนสับสน
อาวรณ์วนค้นใจในสิ่งผอง
เพียงขยายในกรอบรอบครรลอง
มิอาจต้องคำตอบที่ครอบคลุม

ในโลกนี้ที่อ้างว่ากว้างใหญ่
ฤาเท่าจินต์ภายในใต้มรสุม
ดูเวิ้งว้างกว้างใหญ่ไร้เขตมุม
ไม่มีกลุ่มความหมายให้ค้นเจอ

 สาวน้อยค่อยๆอาย

"มะสะแปค่ะ"
 

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

11 ธันวาคม 2010, 05:20:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« ตอบ #2 เมื่อ: 11 ธันวาคม 2010, 05:20:PM »
ชุมชนชุมชน






~ช่วยฉันที~

โยนดวงจิตถามทาง..วันข้างหน้า
เพราะเดียงสามิซึ้งซึ่งความหมาย
สู่อีกก้าวในวัน..อันท้าทาย
กับขวาซ้ายทางแพร่งแห่งหัวใจ

กลืนตัวตนในโลกอันโศกเศร้า
ดั่งไร้เงาเบาบางร่างหวั่นไหว
ให้แสงดาวนำทิศลิขิตไป
พร้อมถามไถ่สายลมที่พรมมา

สิ่งสวยงามที่ผ่านล่วง..ภาพลวงหรือ?
สุดท้ายคือสิ่งใด??..ในปัญหา
ที่ว่าดี หรือแย่..ช่วยแปลมา
ก่อนที่ฟ้าจะเรียกขาน..วิญญาณคืน

ฉันต้องยิ้มหรือหมองหรือร้องร่ำ?
แล้วต้องทำสิ่งใด?..ที่ไม่ฝืน
ช่วยชี้หลักชักย้ำนำจุดยืน
พันร้อยหมื่น...แค่คืนนี้ ที่ต้องการ

สิ้นแสงดาวคราวใดเหมือนไร้ร่าง
ต้องลอยคว้างกลางจินต์สิ้นแก่นสาร
ช่วยไขแคลงแจงร้อน...ป้อนเป็นทาน
เพื่อข้ามผ่าน...โจทย์หัวใจ...ไถ่ตัวตน!!

O

บอม ซอง ดุ๊ก



ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s