เพียงเม็ดทราย...~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 มีนาคม 2024, 04:55:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เพียงเม็ดทราย...~  (อ่าน 2685 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 ตุลาคม 2010, 10:26:PM
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 168


Alone_Me ...


« เมื่อ: 10 ตุลาคม 2010, 10:26:PM »
ชุมชนชุมชน

ไม่อยากให้เธอเป็นคลื่น

ที่พัดผ่านครืน ครืน แล้วเลือนหาย

จุดมุ่งหมายเพียงแค่ทักทาย

ไม่จริงจังมากมายกับทะเล

อยากให้เธอเป็นแค่เม็ดทรายที่ไร้ค่า

แต่เคียงข้างทุกเวลาที่ว้าเหว่

เหมือนบางวันที่เมฆฝน ลมเกเร

ทรายยังโอบกอดทะเลเพื่อปลอบโยน...



คนสองคนจะใช้เพียงความรักเพื่อคบกันให้ยืนยาวได้นั้น ยังต้องมีอีกหลายความรู้สึกที่เข้ามาเกี่ยวพันไว้


ให้รู้ว่าอีกคนมีค่าแค่ไหนเมื่อจากไป...และจะทำยังไงให้รักษา กันไว้ตลอดเวลา...ผู้ได้รับบาดเจ็บ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา

เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ

ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว

เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
11 ตุลาคม 2010, 08:20:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,993



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #1 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2010, 08:20:AM »
ชุมชนชุมชน

แต่จะขอ เป็นคลื่น แม้ฝืนบ้าง
ไม่อ้างว้าง ซัดสาด หาดทรายขาว
เฝ้าหยอกล้อ เย้าเล่น เช่นทุกคราว
จะร้อนหนาว อย่างไร ไม่ท้อนา

แม้บางวัน ฝนมา พายุเสริม
แผ่นดินเริ่ม ทรุดไหว ไปได้หนา
ละลอกคลื่น ลูกใหม่ มหึมา
แรงพัดพา เสียหาย ทรายรวนเร

ไม่นานไป อึดใจ ได้สงบ
พื้นทรายกลบ รอยไว้ ไม่หันเห
คงเหลือคลื่น เบาบาง กลางทะเล
ต่างก็เห่ ปลอบทราย ทักทายกัน

อย่าถือโทษ โกรธคลื่น ฝืนไปนะ
สุดที่จะ ยับยั้ง ครั้งแปรผัน
เปรียบเสมือนลิ้น อยู่กลาง ระหว่างฟัน
คงมีวัน กระทบได้ อภัยนา.
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 ตุลาคม 2010, 12:40:PM
พิมพิลาไลย
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 168
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,011



« ตอบ #2 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2010, 12:40:PM »
ชุมชนชุมชน



หากรักเป็น เช่นทราย มิวายหวั่น
ต้องลมพลัน หันเห และเฉไฉ
เพียงลมพริ้ว ปลิวแกว่ง ตามแรงไป
ด้วยสั่นไหว ไม่ทาน ต้านแรงลม

ต้องซึมเศร้า เหงาใจ รักไกลห่าง
จะครวญคราง อย่างไร ให้สาสม
เมื่อความรัก ดั่งทราย ต้องสายลม
ทิ้งให้จม อมทุกข์ สุขอย่างไร

ขอเพียงให้ ใจมั่น ไม่ผันเปลี่ยน
ถึงลมเวียน เพียรพัด สะับัดไหว
ไม่ปรวนแปร แม้กาล จะผ่านไป
เพราะหัวใจ ไม่หวั่น ยังมั่นคง



พิมพิลาไลย
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s